J.R.R. Tolkien - Kralın Dönüşü

ŞİFA EVLERİ
geçenlerin hikâyeleri de azalmaya başlamıştı artık saf bir kana
sahip birkaç sülale hariç. Fakat şimdi sanatları ve bilgileri aciz
kalmıştı; çünkü iyileştirilemez bir illetten hastalanmış birçok hasta
vardı; onlar buna Kara Gölge diyorlardı çünkü Nazgûl'den
kaynaklarııyordu. Buna tutulan herkes yavaş yavaş, durmadan
derinleşen bir rüyaya dalıyor ve sonra sessizliğe gömülüp ölümcül
bir şekilde soğumaya başlayarak ölüyordu. Bu hastalara bakanlara
Buçukluk ile Rohan'ın Hanımı'nda da aynı illet var gibi gelmişti. Yine
de sabah vakti ilerlerken zaman zaman konuşuyorlar, rüyalarında
mırıldanıyorlardı; onlara bakanlar, belki hastalıklarına bir faydası
olacak bir şey duyarız umuduyla bütün söylediklerini dinliyordu.
Fakat kısa bir süre sonra karanlığa batmaya başladılar, gri gölgeler
yüzlerinden geçerken güneş batıya doğru dönüyordu. Yine de
Faramir hafiflemeyen bir ateşle cayır cayır yanıyordu.
Gandalf endişe içinde bir birine, bir diğerine gidip duruyor,
hastaların başındaki nöbetçilerin bütün duydukları kendisine
anlatılıyordu. Dışarıdaki büyük savaş değişen umutlarla ve garip
haberlerle devam ederken, böylece geçti gün; Gandalf, kavuşan
kızıl güneş bütün göğü doldurup, pencerelerden geçen ışık
hastaların kül rengi yüzlerine düşünceye kadar orada bekleyip
gözlemeye devam ederek bir yere ayrılmadı. Yakınlarda duranlara
bu parlak ışık içinde hastaların yüzleri, sanki sağlıkları geri
geliyormuşçasına hafifçe pembeleşmiş gibi geldi bir ara, ama bu
umudun oynadığı bir oyundu sadece.
Sonra ebe loreth, o evde hizmet eden en yaşlı kadın, Faramir'in
zarif yüzüne bakarak ağladı çünkü herkes onu çok severdi. Ve şöyle
dedi: "Eyvah! Ya ölürse. Ah, Gondor'da krallar olaydı, bir zamanlar
olduğu söylendiği gibi! Çünkü eski bir tekerlemede şöyle denir:
Kralın elleri, bir şifacının elleridir. Böylece ne zaman olursa olsun
hak sahibi kralın kim olduğu anlaşılabilirmiş."
Bunun üzerine yakında duran Gandalf şöyle dedi: “İnsanlar uzun
süre senin sözlerini hatırlayabilirler loreth! Çünkü sözlerinde umut
var. Belki de bir kral gerçekten de Gondor'a dönmüştür; yoksa sen
Şehir'e gelen garip haberleri duymadın mı?"
167