ortak_miras_final

Common Heritage
218
Ortak Miras
dan tercih edildiğini de anlatır.
Nogayların kullandıkları “dırık” adı verilen ayakkabılar
Anadolu’da kullanılan çarığın yapı ve malzemesi ile benzerlik
göstermektedir. Bu çarıklara Anadolu ve Kafkasya
halklarının ortak bir giysi kültürü geliştirerek kullandıkları
bir parça olduğunu söylemek mümkündür. Kışın
“Şebey” adı verilen kırmızı ve sarı renkli mestler kullanılır
ve üzeri gümüş ve altınla işlenir. Nogaylarda kadınlar
yün ve deriden hazırlanan “Uyuk” adı verilen patikleri
“şorap” adı verilen ayak giysilerini de kullanırlar. Türkmen
kadınlarının kullandığı bir diğer ayak giysisi de dizliklerdir.
Renkli yünlerden örülen alt kısmı dar üst kısmı geniş,
baldırlardan bileklere kadar giyilerek kullanılırlar (Kalafat,
2016:112). Yünden dokunarak yapılan, altlarına deri
veya keçeden altlıklar geçirilen uyukların benzeri patikler
Anadolu’nun bazı bölgelerinde de yapılmaktadır. Kars’ta
Bulgaristan Türklerinde yapılan uygulamalar buna örnek
olarak verilebilir.
3. SONUÇ
Türk toplumları için Doğu kültürü temel alınmasına rağmen
yüzünü hep Batı’ya doğru yöneltmiş Batı yaşayışı ve
kültüründen farklı dönemlerde etkileşime girerek dünya
görüşü, sanat anlayışı, kültürü, tekniği, sosyal kurum ve
kurumsallaşma biçimleri sosyal ilişkileri ile karşı karşıya
gelen iki dünya ve iki kavramdır. En eski çağlardan itibaren
medeniyet ve kültür alışverişinin insanlığın gelişmesinde
önemli rolü olmuştur. Medeniyetin kökleri Türklerin
yaşadıkları ve anavatanları olan Orta Asya’ya kadar
dayanmaktadır.
Türk topluluklarının kültürel, etnik, inanç sistemine bağlı
olarak gelişmiş değerlerinde kendine özgü özellikleri bulunmaktadır.
Atayurt’ta kullanılan ve eskiye dayanan bazı
unsurların, oluşturulduğu bölgelerden binlerce kilometre
uzakta yaşayan diğer halklar arasında da biliniyor ve kullanılıyor
olması Ortak kültürün varlığı ile açıklanabilir.
Türk kökenli Avrasya halklarına özgü birçok sanat unsurunda
olduğu gibi giysi biçimlerinde, giysileri kullanım şekillerinde
ve özellikle malzeme ile süsleme özelliklerinde
ortak olabileceğini düşündüğümüz ipuçları ile karşılaşabiliriz.
Yüksek teknoloji olgularının etrafımızı sardığı bir
dünyada yaşarken atalarımıza ve ortak kültürümüzün paydalarına
ve sanata değerlerine sahip çıkmak gün geçtikçe
daha da önem kazanmaktadır.
KAYNAKÇA
• Adamova,A.T. L.T. Güzalyan İ, 1985, Miniatyuri Rukopisi Poemi “Shahname
1333 Goda., Leningrad: “İskusstvo”
• Alexander Kotozhekov, 2014, “Hakas Kadın Kıyafetlerindeki Dünya
Motifleri”, Türk Dünyası Kadın Türk Dünyasında Moda Eğitimi Paneli,
and they are garmented with gold and silver. Nogay women also
use bootees called “uyuk” made out of leather and wool as well as
“şorap” named footwear. Another footwear that the Türkmen women
use is “dizlik” (breeches). They are weaved from wool with a narrow
lower part than the upper part and worn from calves to the
ankles (Kalafat, 2016:112). Bootees similar to the “uyuk” weaved
from wool and hardened with leather or felt are also produced in
some parts of Anatolia such as Kars and also by Bulgarian Turks.
3. CONCLUSION
Despite their Asian and Eastern cultural background, Turks have
always faced towards West, interacting with Western life style and
cultures in various periods of history and became two different
worlds and notions that came across with them in terms of world
view, artistic understanding, culture, technics, social institutions
and institutionalisation styles and social connections. Cultural interaction
between civilisations have always been the driving force
for the development of mankind. Civilisation has its roots in the
Turkic mother land of Central Asia.
Turkic populations have unique characteristics in their values
which are a result of their cultural, ethnic and spiritual background.
The usage of some of the elements of “atayurt” ( fatherland)
with a historical background, known and being used by the
people living thousands of kilometres away is an indication for a
common culture. Like in other artistic elements, we can see clues of
such a common culture also in the dressing styles, the functions of
the dresses and especially materials they are made of and common
ornamentation practices. In a world that surrounds us with high
tech elements, it is becoming much more important that we protect
and look after our common cultural and artistic heritage with each
day.
References
• Adamova,A.T. L.T. Güzalyan İ, 1985, MiniatyuriRukopisiPoemi “Shahname
1333 Goda., Leningrad: “İskusstvo”
• Alexander Kotozhekov, 2014, “Hakas Kadın Kıyafetlerindeki Dünya
Motifleri”, Türk Dünyası Kadın Türk Dünyasında Moda Eğitimi Paneli,
Eskişehir Valiliği Eskişehir 2013 TDKB Ajansı Eskişehir Kültür Başkenti
Etkinlikleri, Panel Bildirileri, 5-6 Mayıs 2014, Eskişehir, 36-39
• Altınkaynak, Erdoğan, 2006, Tozlu Zaman Perdesinde Kırım
Karayları,Haarlem, Türkistan ve Azerbaycan Araştırma Merkezi.
• Araz Nezihe, 1956, Yayla Sırları, Hayat Dergisi, (1 Haziran 1956), No 9
• Asanova, Balnur, 2014, “Tasarımcıların İlham Kaynağı Olan Kültürel Öğeler”,
Türk Dünyası Kadın Türk Dünyasında Moda Eğitimi Paneli, Eskişehir Valiliği
Eskişehir 2013 TDKB Ajansı Eskişehir Kültür Başkenti Etkinlikleri Panel
Bildirileri, 5-6 Mayıs 2014, Eskişehir, 28-31
• Aydemir, Adem, 2013, “Türk Dünyasında Bazı Düğün Terimleri
ve ‘Al Duvak’ Geleneği Üzerine”, TurkishStudies - International
PeriodicalForTheLanguages, LiteratureAndHistory Of TurkishOrTurkic, 8
(9), 619-655,
• Ayter, Adli, 2008, Kafkas Yöresi Giyim Kuşamında Süslenme (Tarihsel
Takı Yapım Geleneği ve Maden İşleme Merkezi), MOTİF Dergisi, Halk
Kültürü’nde Giyim - Kuşam ve Süslenme Uluslararası Sempozyumu
Bildirileri, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Yayınları: 420-422
• Banzragch, Suvd, 2014, “Moğol Giyiminin Veya Göçebe Giyim Kültürünün
Yayılması” Türk Dünyasında Moda Eğitimi Paneli, Eskişehir Valiliği Eskişehir
2013 Tdkb Ajansı Eskişehir Kültür Başkenti Etkinlikleri, Panel Bildirisi, 5-6
Mayıs, Eskişehir, 42-45