ortak_miras_final

Common Heritage
232
Ortak Miras
biçimde kullanılır. Azerbaycan’da nazar değen kişinin başında
bir çimdik tuz dolaştırılır, nazar değdirebilecek kişilerin
isimleri söylenerek tuz ocağa atılır. Bulgaristan’da
çok ağlayan çocuğun ağrısı veya bir sıkıntısı olduğu düşünüldüğünden
annesi veya akrabalarından biri avucuna
tuz koyup üç defa çocuğun çevresinde bu tuzu dolandırır.
Daha sonra ise bu tuzu ateşe atar (Kumartaşlıoğlu 2016:
228).
2. Mekanik (Parpılama) Tedaviler
(Dağlama, çizme, kırık-çıkık, kesme,
vurma)
Hastaların vücutlarını dağlayarak, çizerek, delerek, keserek
ya da vücutlarına değnekle vurarak [veya elle veyahut
bir nesne ile sıvazlayarak] yapılan sağaltma türüne parpılama
denmektedir (Acıpayamlı 1989: 1-8). Halk hekimliğinde
yaygın olan tedavi usullerindendir. Parpılama belli
hastalıkların tedavisinde telkini/ırvasa tedavinin bir parçası,
ona yardımcı olan bir unsur olarak da karşımıza çıkabilir.
Bu tedavi usulü de yine belli hasatlıklar konusunda
uzmanlaşmış olan ocaklı kimseler tarafından uygulanır.
Dîvânu Lügâti’t-Türk’ten beri varlığı bilinen, Esi Türk
tıbbının en yaygın tedavi metodu olan dağlama, insan ya
da hayvan vücudundaki hastalıklı olan bölgenin ateşte
kızdırılmış metal veya ahşap bir nesne (daha çok demir,
çuvaldız, maşa, bıçak, tava, bakır kap vb.) ile yakılmasıdır
account of a guess that a loudly wailing child is suffering from pain
or trouble, his/her mother or one of his relatives gets some salt in the
palm and circles around the child three times. Then he throws this
salt into the fire.( Kumartaşlıoğlu, 2016: 228).
2. Mechanical (Parpılama) Treatments
(Cautery, scratching fracture-dislocation,
cutting, hitting)
As a curing method, which is done by cauterizing, scratching, cutting
or hitting with a stick (or stroking the back of ) the patients’
bodies is called Parpılama. (Acıpayamlı, 1989: 1-8) It is a widespread
treatment method in folk medicine. We are confronted by
the method Parpılama as a part of the Therapeutic Treatment for
curing certain diseases, or an ancillary element to it. This treatment
method is also applied by the Ocaklı person who specialized
in certain diseases.
Cautery, known to exist since Dîvânu Lügâti’t-Türk, the most
common treatment method used in formerly Turkish medicine, is
a technique in which diseased area of the human or animal body is
burned by a metal or wooden object (mostly iron, awl, tong, knife,
Copper bowl etc.). (Çavdar, 1989: 83-88; Kumartaşlıoğlu, 2016:
226). The words “singeing”, “burning”, “göyündürme” and “hitting”
are used instead of cauterising in the Turkish folk medicine.
.(Çavdar, 1989: 83-88).
The word “alas”, often used in the prayers of the Altaic cams, has
become a practice by means of “burning” or “incense for the purpose