ortak_miras_final

Common Heritage
542
Ortak Miras
Batılılaşmayı teknolojik ve bilimsel gelişmelerin yanı sıra
kültürünün de alınması anlamında algılayan Abdullah
Cevdet gibi bazı isimler, konukseverlik gibi Türk kültür
değerlerini “bedevi” bulmuşlar ve değişmesi gerektiğini
beyan etmişlerdir. Abdullah Cevdet, konukseverliği örnek
vererek şöyle demektedir: “Türklerin daha umumi
muhit bir tabirle, Osmanlının en ziyade mucib ve mevzu-u
iftihar addettiği ananelerinden biri de “misafirperverlik”tir.
Misafirperverlik hiç şüphe yok bedeviyet devrinin
fazail-i zaruriyesinden idi... Avrupa bedeviyetten pek
çok merhaleler uzaklaştığı için artık o fazilet-i bedeviyeyi
unuttu. O şimdi bu yirminci asr-ı medeniyette kürre-i arz
üzerinde gayr-ı mütemeddin kavimlerin bedevi olarak misafir
kalması imkânına açılan kapıları şiddetle kapamakla
meşguldür...”. Hatta 1920’li yıllarda devrin anlayışı gereği
alafranga nezaket kurallarına daha fazla ağırlık veren
“Teşrifat ve Âdâb-ı Muaşeret” isimli bir kitap yazmış ve
söz konusu kitabı birkaç baskı yapmış olan Lütfi Simavi,
“misafirperverlik” kısmında olumsuz örneklerden yola çıkarak
misafirlerin aşırılığına ve ev sahiplerinin çektikleri
sıkıntılara değinerek bilhassa “davetsiz misafirler”den yakınır.
Oysa yabancı gezgin ve araştırmacıların Türklerde
fark ettikleri en belirgin özellik konukseverliktir. Mesela
İngiliz tarihçi Geofrey Lewis, “Türk portresi” çizerken
Türkleri çekingen ve saygılı insanlar olarak Doğu’nun
İngiliz centilmenleri benzetmesiyle tanıtır. Aynı yazar, ölçülü,
hata yapmamaya çalışan, mahcup, 600 yıllık dünya
imparatorluğunun sorumluluk sahibi, ağırbaşlı varisleri
Some people such as Abdullah Cevdet, who perceived westernization
in the sense of technological and scientific developments as
well as the importation of cultural products, found Turkish culture
values such as hospitality as “bedevi (bedouin in english)” and declared
that they had to change. Abdullah Cevdet gives an example
about hospitality says as follows: “One of the traditions which the
Turks, much more generally the Ottoman Empire regard as a most
prominent object and subject is hospitality. Without a doubt, hospitality
is the passion of the period that was from the very beginning
... Since Europe has moved away from nomadic life, it has now
forgotten that virtue of the nomadic life. It is now busy with closing
the doors that have the possibilities for non-indivisible tribes to host
as guests in this twentieth century civilization in the world...” Even
in the 1920s, Lutfi Simavi, who wrote a book entitled “ Teşrifat
ve Âdâb-ı Muaşeret “ giving more emphasis to the European ceremonies
in accordance with the conception of the period and made
a few editions of the book, complained especially about “uninvited
guests” by addressing the negative examples about hospitality, the
extremes of the guests and the difficulties of the hosts. However, the
most distinctive feature that foreign travelers and researchers have
realized in Turks is hospitality. For example, when the British
historian Geofrey Lewis draws “Turkish portraits”, he makes the
Turks known with his comparison which is about that Turks are
like the eastern British gentlemen as timid and respectful people.
The same author gives a concrete example by emphasizing that the
Turks are responsible and dignified heirs of the 600-year-old world
empire, welcoming, polite and try to make no mistake and asks “in
which country in the world can you find such people that he was