ortak_miras_final

Common Heritage
82
Ortak Miras
lerek yardımlaşılsın bu törenler daima yapılır. Bazı yerlerde
dua törenlerine ek olarak yemek yapılır yemek ve tatlı
ikram edilir.
Orta Asya Türklerinde (Kırgız, Özbek, Kazak, Karakalpaklar)
hasat bayramı sonbahar aylarında kutlanır. Mahsul
piştiği zaman hasat ve harman bayramları kutlanır,
tüm çalışanların katılımıyla tarlada yetişen mahsul, meyve
sebze getirilir, satılır, panayır düzenlenir. Kurban kesilir,
sofralar kurulur, çeşit çeşit yemek ikram edilir, neticede
milli spor oyunlara yer verilir. Kırgızlarda “Op mayda”
isimli halk türküsü son baharda, harman dolduğu zaman
söylenir. Çiftçiler “harman dolsun” diye biri birine içten
dilekleriyle dua ederler. Sene boyunca emek veren çiftçiler
aldıkları hasadın mutluluğunu yaşarlar. Hasat ve harman
bayramlarına devlet erkânı, misafirler iştirak ederler.
Bazı yörelerde tarla sahipleri ortaklaşa malzemeler alarak
kazanlarda etli pilavlar pişirir ve gelenlere ikram ederler.
Anadolu insanı sofrasını açarak lokmasını paylaşır, şükrünü
böyle ifade eder.
Günümüzde ortak coğrafyamızın her tarafında küçük arazilerdeki
ekimler hala geleneksel yöntemlerle biçilip hasat
edilirken belli büyüklükteki araziler de çoğunlukla biçerdöver
denilen araçlarla gerçekleştiriliyor. Artık neredeyse
el değmeden yapılan harman ve hasat tamamen modernleşse
de geleneksel törenler değişmiyor.
Başkırt, Tatar ve Nogay Türklerinde “Sabantuy” isimli
millî örf âdetlerini barındıran bayram mevuttur. Bu millî
bayram, her sene çiftçilik döneminin bittiğini simgeler.
Sabantuy ve onun anlamı komşu Hristiyan dininin mensuplarına
da yayılmıştır. Sabantuy Türk lehçelerinde “saban
veya buursunun evlenmesi” (saban+toy) anlamına gelir.
Türk halklarının bir bölümünde kutlanan bu geleneğin
ortaya çıkması çok eskiye dayanır. Bayramın nedeni yeni
yıldaki ekinin verimli olmasını dilemektir. Bazı yazma
eserlere göre Türklerin “Sabantoy” bayramı 921 yılında
Bulgar hanlığından gelen (şimdiki Tataristan) Bagdaddan
gelen Arap seyyah ibn Fadlan tarafından yazmıştır. Sabantuy
ve Orta Asya Türkleri kutlayan Nevruz’un anlamı, örf
âdetlerinin amacı da bol mahsul almak için dua etmek ve
dilek dilemektir.
Yazın sebze ve meyvenin bollaştığı pazarlarda panayırlarda
her tür meyvenin rahatça bulunabildiği bir dönemdir.
Bu dönemde bazı meyveler kısa süren saltanatını başka bir
meyveye bırakırken bazıları yaz boyunca sergilerden eksik
olmaz.
Kırgızistan pazarları son baharın sonlarına kadar bu bolluğu
sergileyen görüntüleri yansıtır. Doğu pazarlarını andıran
pazarlarda meyve sebze mart ayından itibaren sonharvesting.
They thank to God for reaching them product, abundance
and the summer. After praying harvesting begins and the
fruit boxes begin to full gradually. These days are the busiest days of
the owner of the fruit garden. Because they should harvest the fruits
sooner and make transportation. In Turkey, harvesting time may
be changed according to the region and climate but generally june,
july and august are the harvesting months. These periods are the
periods that farmers are expecting after october.
In the region where middle east turks live, the first matured fruit is
sour cherry. People give different names to it according to its kind.
The first matured one is called “gilas”. When “gilas” matured, Kirghiz
people pary before harvesting and wish from God abundance.
In Anatolia, people hold “thank to God” ceremony before the field.
This ceremony is always done weather the harvesting is done by
means of workers or collective work. In some places in addition to
pray, people cook meal and serve desert.
In the custom of middle east Turks (Kirghiz, Uzbek, Kazak,
Karakalpak), harvesting festival is celebrated in autumn when the
crop gets matured. With the attending of all the workers a festival
is held and the corp, fruits and vegetables which are grown up by
them is sold in this festival. Animals are sacrificed, and many kind
of meals are served to people. They arrange sports activities. “Op
Mayda” a kind of folk song of Kirghiz i singing in autumn during
harvesting. Farmers put their prayers out for each other frankly for
“good harvesting”. Farmers take pride in their harvest after a labouring
year. High state officials and guests also attends to these
festivals.