ortak_miras_final

dığı bu etkinliklerde olumsuzluklardan arınmak ve yenilenmek
amacıyla meydan ateşi yakılmakta ve üzerinden
atlanmaktadır. Anadolu’da Hıdırellez ve Nevruz gibi kutlamalarda
kökenleri ateş kültüne dayanan bu tür uygulamalara
rastlanmaktadır. Kafkaslardaki Karaçay- Malkar
Türklerinin “Gollu” adını verdikleri kutsal ağaçların ve
taşların bulunduğu mekânlara giderek kurban kestikleri,
yakılan ateşin üzerinden atladıkları bilinmektedir (Kumartaşlıoğlu
2016: 233- 236; Şamanov 1995: 196- 197;
Geleyeva 2000: 120; Karaçay- Malkar Mifle 2007: 54).
Aynı şekilde Kazakistan, Azerbaycan ve Kırgızistan gibi
Türk devletlerinin yanında, Balkan Türkleri arasında düzenlenen
bahar kutlamalarında benzer uygulamalar gerçekleştirilmektedir.
Kökenleri göçebelik ve yarı-göçebeliğe dayanan yayla yaşamı
Türkler arasında ortak bir miras olarak yaşatılmıştır.
Yaylak ve kışlak yaşamı Türk toplumsal yaşamının uzun
süre ikili yaşam tarzını meydana getirmiştir. Bugün Anadolu’da
daha çok Karadeniz Bölgesi’ndeki yayla göçleri ve
yayla şenlikleriyle (Kadırga Yaylası Şenlikleri/ Gümüşhane-
Trabzon sınırı, İkizdere- Ovit Yayla Şenlikleri/ Rize
vb.) belirginleşen yayla yaşamı, diğer Türk devlet ve topluluklarında
da önemini korumaya devam etmektedir.
Doğu Karadeniz Bölgesi’ndeki yayla şenlikleri yüksek
rakıma sahip yaylalarda genellikle Mayıs ayının ilk Pazar
günü kutlanan Hıdırellez ile başlayıp Eylül ayının ortasına
kadarki dönemde gerçekleştirilmektedir. Temmuz ve
Ağustos ayları yöredeki yayla şenliklerinin en sık olarak
düzenlendiği dönemdir. Trabzon’da (Akçaabat- Düzköy
yolun üzerinde) 20 Temmuz’da başlayıp üç gün süren
Hıdırellez kutlamaları Hıdırnebi Şenlikleri adıyla, 1742
m yüksekliğindeki Hıdırnebi Yaylası’nda bulunan Hıdırnebi
Tepesi’nde gerçekleştirilmektedir (http://www.
trabzonkulturturizm.gov.tr/TR,57698/onemli-yaylalarimiz.
html). Yaylaya toplu göçle başlayan bu şenliklerde
kurbanlar kesilmekte, geleneksel özel gün kıyafetleri giyilmekte,
sohbetler edilmekte, mani ve türküler söylenmekte,
topluca yemekler yenilmekte, horonlu ve kemençeli eğlenceler
düzenlenmektedir (Şişman 2010: 549- 559). Son
dönemde kentli eğlence sektörünün etkisinin artmasına
karşılık bazı şenliklerin yöresel özelliklerinin korunmaya
çalışıldığı gözlenmektedir.
Doğada doğayla birlikte ve doğal ürünlerle, doğal olarak
yenilenme Türklerin ortak yaşam kabullerinden biri olarak
belirginleşmiştir. Kültür insan ve doğa etkileşiminin
eseridir. Tabiat kültürle anlam, farklılık ve özgünlük kazanır.
Türk insanı bir taraftan doğanın içinde yaşamını
sürdürüp kültürünü yaratırken, diğer taraftan da yaşadığı
coğrafyayı kendi içeriğiyle anlamlandırarak yurda dönüşand
half-nomadism, has been maintained as a common heritage
among the Turks. The life in summer pasture and winter quarters
have long been a double life style of Turkish social life. Today, the
life in summer range maintains its importance in other Turkish
states and communities with the migration to the summer range
especially in Black Sea Region in Anatolia and festivals in summer
range (Festival in Kadırga summar range/ Gümüşhane-Trabzon
Bound, İkizdere-Ovit Yayla Festivals / Rize etc.).
The festivals in summer ranges with high altitude in Eastern
Black Sea Coastal Religion which begins with Hıdrellez usually
celebrated on the first Sunday of May continues until mid September.
July and August are the months that the festivals are made
mostly in. The Hıdrellez celebrations that starts in Trabzon (on
the way to Akçaabat-Düzköy) on July 20th and has lasted for three
days are held with the name of Hıdırnebi Festival in Hıdırnebi
Hill in Hıdırnebi Plateau at 1742 meter height. (http://www.trabzonkulturturizm.gov.tr/TR,57698/onemli-yaylalarimiz.html).
In these festivals starting with mass migration; people sacrifice an
animal for god, wear traditional special day clothes, chat, sing folk
songs and turkish poem, eat meals all together, play horon (a folk
dance of the eastern black sea coastal region) and kemancha (small
three-stringed violin) (Şişman 2010: 549- 559). Recently, it has
been observed that some of the festivals have been tried to be protected
the local characteristics despite the fact that the influence of
the urban entertainment sector has increased.
In nature, natural renewal together with nature and natural
products has become one of the acceptance of the common life of the
Turks. Culture is the result of the interaction between human and
nature. Nature acquires meaning, difference and originality with
culture. On the one hand, the Turkish people continue their lives
and create the culture within the nature; on the other hand they
transform the geography that they live into the country by making
their own content. Every kind of cultural element and practice
created in this process is to identify the geography. In other words,
Turkish society creates its identity by transforming its geography
into its own country. Hence, people continue to create and shape
places as well as places continue to create and shape people.
As they were in the past, the promenades bring about one of the
basic creation of the traditions that make up the entertainment culture
today. Spring celebrations such as Nevruz and Hıdrellez are
among the main cultural events in which different traditions such
as local music, dance, food, clothing, oral literature and traditional
theater are held. Nevruz, which means the new day, is a meaningful
end and a product of the interaction between nature and man
because it has been celebrated since the ancient times in the day
when the snow melts and the snowdrops are in blossom. Nevruz
is the celebration of nature’s birthday. The foliation and renewal
of nature also reflects to people. Celebrations about the coming of
spring are one of the partnerships of the world. These celebrations
Travel
425
Gezinti