ortak_miras_final

ğün seremonisinde kullanılan araç gereçlerde ve uygulamalarda
farklılıklar doğal olarak yer almakla birlikte,
kolektif Türk dünyası belleğinde yaşatılan anlamlandırmalarda
ortaklık bulunmaktadır. Yüzyıllar öncesinden
bugüne aktarılan ortak kültürel kodlama olarak gelenek
aktarımı boyutunda kız ile oğlanın evlenme isteğini göstermesinden
gerdek sonrasına kadar devam eden Türk
evlenme âdet ve ritüelleri, düğün geleneği perspektifinde
değerlendirildiğinde, Anadolu, Rumeli ve Türk Cumhuriyetleri
düğünleriyle bazı farklılıkların yanında, temelde
benzerlik göstermektedir. Düğün olgusunun, farklı
coğrafyalarda, insanları bir araya getirerek eğlendirme,
gelenekleri canlandırma, eğitme gibi nihaî amaca hizmet
etmesi, kültürel anlamdaki önemini ortaya koymaktadır.
Türk Dünyasında Düğün Kelimesinin
Etimolojisi
Düğün kavramı, Türk şivelerinde ‘düğün’ veya ‘toy’ kelimeleriyle
ifade edilmektedir. Toy kelimesinde ‘ziyafet’, ‘eğlence’,
‘bayram’, ‘düğün’ anlamları iç içe girmiştir. ‘düğün’
kelimesinin kökeni konusunda iki görüş vardır: Bunlardan
birincisi Fin Türkologu M. Räsänen’in (1966: 142a)
“Kırım Türkçesinde düğün, Almanca ‘festmahl (bayram
yemeği), hochzeit (düğün)’ < toj-kün” olarak gösterdiği
‘toj-kün > düğün, düyün’ gelişimi, evliliğin, sosyal bir hadise
olarak kabullenilmesi için yapılan ‘toy’ ve bu toy’un
gerçekleştirildiği ‘kün’ kelimelerinin birleşmesinden olucenters
and also in the equipments used in wedding ceremonies and
in applications, there is a commonality in living meanings in the
collective Turkic World memory. As a common cultural coding, in
the aspect of transferring tradition, the marriage customs and rituals,
starting from the intentions of the boy and the girl and lasting
after nuptial day, when it is evaluated in the perspective of wedding
tradition, Anatolia, Rumeli and Turkic Republics basically
show similarities in weddings, along with some differences. The fact
that wedding ceremony is the ultimate purpose of bringing people
together in different geographies, such as entertaining, reviving
traditions, training, reveals its cultural significance.
Etimology of the Word “Wedding” in the
Turkic World
The concept of wedding is expressed by the words ‘wedding’ or ‘toy’
in Turkic accents. In toy words, meanings of ‘banquet’, ‘entertainment’,
‘festival’, ‘wedding’ are intertwined. There are two assessments
about the origin of the word ‘wedding’: According to Finnish
Turcologist M. Räsänen (1966: 142a) the word ‘wedding’ might
have derived from Crimean Turkish and also evolved as follows:
‘festmahl ( feast meal) in German, Hochzeit (wedding) ‘ düğün, düyün’. And then the word may have consisted
of the combination of the words both ‘Toy’ that is implemented to
accept the marriage as a social event, and ‘kün’ in which this toy is
realized. However, the fact that this derivation does not conform to
the phonetic features of the Turkish makes it difficult to make such
an explanation. In this framework, examples such as ‘Toy babası’,
‘host wedding’ and toydüğün (toygar) ‘showy, dinner with the
Wedding
9
Düğün