Fajny kraj do życia po wyborach

FAJNY KRAJ DO ŻYCIA PO WYBORACH / szkoła / 107
Jest ktoś, kto ma na to wpływ: rodzice, a w domyśle – wyborcy. Czy
naprawdę chcecie, żeby wasze dzieci przez dobrych kilka godzin pozostawały
pod opieką osób, które nie mają nawet możliwości rozwijać się, kształcić,
twórczo realizować program, a czasem nawet odpocząć, bo całą energię
przeznaczają na przetrwanie? Czy naprawdę pogłębiająca się przepaść między
jakością szkół publicznych i niepublicznych wam odpowiada?
Nie wierzę, że wszystkich was stać na szkoły prywatne. Przecież to
wy piszecie w kółko o skostnieniu szkoły, o zapaści, pruskim systemie.
Tego wszystkiego nie da się zmienić, jeśli w szkole będą pracowały duchy,
nieistniejące byty, domniemane i potencjalne. Tego nie da się zmienić bez
radykalnej zmiany statusu ekonomicznego tego zawodu i zreformowania
jego ścieżki kształcenia.
Uratowanie publicznej edukacji wciąż jest możliwe. To leży w zakresie
decyzyjności i woli polityków, a społeczeństwo po prostu ma obowiązek się
o to upominać i tego żądać. Nauczyciele, o czym możemy się przekonać,
patrząc na statystyki wakatów, już nie mają siły na tę walkę, bo walczyli
naprawdę za długo. To wy, rodzice, i wy, wyborcy, powinniście wziąć odpowiedzialność
za to, czy za następne kilka lat w ogóle będziemy jeszcze
rozmawiać o edukacji publicznej w czasie teraźniejszym.
Świat, w którym nikt nie chce być nauczycielką, nie jest światem, który
daje choćby jedną iskierkę nadziei na przyszłość.