Fajny kraj do życia po wyborach

FAJNY KRAJ DO ŻYCIA PO WYBORACH / transport / 91
Ta zmiana akcentów to jednak tylko korekta modelu rozwoju odziedziczonego
po PO-PSL – i wcześniej głośno przez PiS krytykowanego.
Sztandarowym przykładem centralizacyjnego myślenia PiS jest Centralny
Port Komunikacyjny, który powinien być nazwany „Pendolino Kaczyńskiego”.
W 2017 roku koszt całego projektu szacowano na ok. 35 mld
zł, z czego 19 mld miał pochłonąć tak zwany komponent lotniczy – czyli
lotnisko z infrastrukturą. W obecnych cenach koszt lotniska to jakieś 27
mld zł. Jest wielce prawdopodobne, że CPK skanibalizuje mniejsze lotniska
regionalne, szczególnie te pobliskie – w Łodzi, Lublinie czy przebudowane
w zeszłym roku lotnisko w Radomiu.
Prowincja bez lekarzy
Postępujący wzrost nierówności terytorialnych widać także we wskaźnikach
ekonomicznych. Duże miasta coraz bardziej odstają od reszty kraju pod
względem wypracowywanego dochodu. Według Eurostatu w 2015 roku
PKB na głowę liczone według parytetu siły nabywczej w całej Polsce stanowiło
połowę PKB per capita w samym Poznaniu. W 2020 roku było to już
niecałe 49 proc. W relacji do Krakowa PKB dla całego kraju spadło o 2 pkt
proc. (z 61 do 59 proc.). W relacji do Wrocławia nawet o 2,5 pkt (z 60,5
do 58 proc.). Warszawa odskoczyła tylko o pół punktu, ale przewaga jest
ogromna – PKB per capita dla całej Polski to ledwie jedna trzecia PKB na
głowę w Warszawie.
Mnóstwo interesujących danych w tej sprawie wskazał Szymon Pifczyk
(autor bloga Kartografia Ekstremalna) w opublikowanym w sierpniu tekście
Tryumf modelu polaryzacyjno-dyfuzyjnego. Najbardziej drastyczne zmiany
dotknęły opiekę medyczną. W 2016 roku w pięciu największych miastach
w kraju pracowało 28 proc. lekarzy zatrudnionych w Polsce. W 2022 roku
było to już 35 proc. Udział pięciu największych miast w krajowej liczbie