Fajny kraj do życia po wyborach

FAJNY KRAJ DO ŻYCIA PO WYBORACH / mieszkanie / 54
w procesy decyzyjne oraz stworzenie przestrzeni przyjaznej dla wszystkich
użytkowników, niezależnie od ich wieku, stopnia sprawności czy stylu życia.
Nierzadko jako „społeczne” klasyfikowane są też kooperatywy mieszkaniowe,
przede wszystkim ze względu na duże partycypacyjne zaangażowanie mieszkańców,
jak i ułatwienia ze strony gmin, np. w dostępie do gruntów pod
inwestycję. Model ten zakłada oddolną inicjatywę w realizacji budynku czy
kompleksu, opartego częściowo lub w całości na własności mieszkaniowej,
byle nie na cele spekulacyjne.
W Polsce ramy prawne dla kooperatyw istnieją od stosunkowo krótkiego
czasu – ustawa o kooperatywach mieszkaniowych weszła w życie dopiero
w marcu tego roku – więc forma wspólnotowego, oddolnego budownictwa
w naszym kraju się jeszcze nie upowszechniła. Natomiast w Szwajcarii,
Niemczech czy Austrii system ten funkcjonuje od lat, często wiążąc się
z cohousingiem, czyli częściowo wspólnotowym modelem zamieszkiwania,
gdzie niektóre pomieszczenia są współdzielone – np. kuchnia, bawialnia,
pokój dzienny, pralnia czy przestrzeń do pracy.
Budownictwo społeczne
jako synonim działalności TBS
W warunkach polskich możemy wyróżnić dwie najbardziej powszechne
interpretacje terminu „budownictwo społeczne”. Pierwsza perspektywa
odnosi się jedynie do inwestycji zrealizowanych przez towarzystwa budownictwa
społecznego (TBS), czyli spółek non profit, które od 1996 roku
zrealizowały ponad 100 tys. społecznych mieszkań czynszowych. TBS-y
powołane po marcu 2021 roku nazywane są „społecznymi inicjatywami
mieszkaniowymi”, w skrócie SIM.
Zasadniczo mieszkania w systemie TBS/SIM skierowane są do osób
i rodzin o średnich zarobkach. Aby uzyskać społeczne mieszkanie czynszowe,