Fajny kraj do życia po wyborach

FAJNY KRAJ DO ŻYCIA PO WYBORACH / mieszkanie / 58
pokrywający 10 proc. kosztów inwestycji realizowanej przez TBS (lub
otrzymać 3-milionowy grant na powołanie nowej społecznej inicjatywy
mieszkaniowej, która różni się od TBS-u jedynie nazwą). Można powiedzieć,
że po marginalizacji programu TBS w latach 2009–2015 przeżywamy
aktualnie renesans tej formy budownictwa. Dalszy rozwój tych lokalnych,
zazwyczaj gminnych spółek, powinien stanowić istotną część agendy politycznej
nowego rządu.
Należy pamiętać, że sektor budownictwa społecznego jest dziś tylko
skromnym wycinkiem polskiej gospodarki mieszkaniowej: w 2022 roku
oddano w naszym kraju jedynie 3750 mieszkań komunalnych, spółdzielczych
i TBS-owskich (czyli 1,6 proc. wszystkich lokali mieszkaniowych
ukończonych w ubiegłym roku). Dla porównania: w 2005 roku, czyli
w ostatnim roku urzędowania rządu mniejszościowego lewicy, ukończono
ponad 16,8 tys. (!) mieszkań zrealizowanych przez gminy, spółdzielnie
i towarzystwa budownictwa społecznego.
Budownictwo społeczne we Francji
W krajach Europy działają różne modele budownictwa społecznego. We
Francji od lat 50. XX wieku są to HLM-y (habitation à loyer modéré – mieszkania
o umiarkowanym czynszu), które stanowiły inspirację dla polskich
TBS-ów. Podczas kryzysu mieszkaniowego po II wojnie światowej ceny
mieszkań zaczęły dramatycznie rosnąć, co niejako zmusiło rząd francuski
do regulacji rynku mieszkaniowego (ustawa o regulacji najmu została
uchwalona w 1949 roku).
Rząd rozpoczął ogólnokrajową politykę mieszkaniową, inicjując budowę
villes nouvelles (osiedli przyszłości) i właśnie HLM. Lata 50. i 60.
XX wieku zaowocowały wieloma inwestycjami HLM o bardzo wysokim
standardzie zamieszkiwania (aspekt jakościowy jest również regulowany