Fajny kraj do życia po wyborach

FAJNY KRAJ DO ŻYCIA PO WYBORACH / praca / 38
Jak wygląda Polska specyfika
Na uniwersalne w skali globalnej problemy nakłada się specyfika polskich
stosunków zbiorowych pracy – przypisanie związków zawodowych do
zakładu pracy, definicja pracodawcy, definicja pracownika oraz związane
z nimi mocno ograniczone prawo do negocjacji zbiorowych i strajku.
Po pierwsze, związek zawodowy w Polsce musi być przypisany do
konkretnego zakładu pracy (ewentualnie kilku konkretnych zakładów
pracy jako organizacja międzyzakładowa) i dopóki nie zostanie założony
w danym miejscu pracy, nie ma uprawnień właściwych dla organizacji
zakładowej, takich jak konsultacje i uzgadnianie regulaminów wynagradzania,
zatrudnienia, przepisów BHP itp.
Przedstawiciele związkowi nie mają wstępu do zakładów pracy, w których
nie działa organizacja zakładowa. Zdarza się, że ochrona przegania
osoby rozdające ulotki związkowe pod zakładami pracy, nawet jeśli stoją na
publicznym chodniku. Wejście do zakładu pracy z kontrolą czy interwencją
jest niemożliwe ze względu na ochronę własności prywatnej. Przypisanie do
zakładu pracy znacznie ogranicza więc zarówno możliwość organizowania
się, jak i wpływu na warunki zatrudnienia.
Po drugie, przypisanie związków zawodowych do zakładu pracy powoduje
problemy interpretacyjne związane z definiowaniem pracodawcy.
Osoby zatrudnione przez agencje pracy tymczasowej, ale także u różnego
rodzaju podwykonawców i we franczyzach, nie mogą negocjować warunków
zatrudnienia z korporacją i nie mają też uprawnień organizacji zakładowych
wobec tych korporacji.
Po trzecie, mimo że od 2019 roku prawo do zrzeszania się w związkach
zawodowych przysługuje wszystkim zatrudnionym, także osobom wykonującym
umowy-zlecenia, o dzieło i samozatrudnionym, organizowanie się
jest dla nich bardzo utrudnione, w praktyce nie otrzymują bowiem ochrony
związkowej. Mimo że umowa z nimi nie może być rozwiązana w trakcie