Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>De</strong> <strong>Blauwe</strong> <strong>Bloemen</strong> Blz.: 139 / 217<br />
relaties van de Sinnagel familie bleken rotsvast, in Antwerpse families van minstens vijf<br />
generaties diep, juist wat degelijke zakenmannen zoals onze Grootvader en Oom zich konden<br />
wensen.<br />
Wij vroegen, onschuldig zoals altijd, waarom de Joden zich gespecialiseerd hadden in<br />
diamanten. Jan Sinnagel legde geduldig uit dat het Joods ras al sinds eeuwen vervolgd werd in<br />
Europa, van Spanje tot Rusland en terug, zodat wanneer de Joden op stap moesten en moesten<br />
vluchten met slechts wat ze op hun schouders en rug konden dragen, ze liefst meenamen wat<br />
weinig woog maar zeer kostbaar was, en gemakkelijk kon verstopt worden.<br />
‘Dat is waarom,’ legde Jan uit, ‘onze mensen alles afweten van diamanten en violen.<br />
Diamanten heb<strong>be</strong>n de hoogste waarde per gram, en heb je ooit een Joodse muzikant uit zijn<br />
huis zien vluchten met een pianoforte op zijn rug? Een viool is licht! <strong>De</strong> <strong>be</strong>ste vioolspelers ter<br />
wereld zijn Joden! Of zigeuners, voor dezelfde reden. Dit is in onze genen geprent!’<br />
We glimlachten, en Grootvader Charles en Oom Léon-Alexandre glimlachten van Trioteignes<br />
tot Antwerpen mee met ons.<br />
Na enkele weken van doorgraven <strong>be</strong>gon Oom Léon-Alexandre frequente <strong>be</strong>zoeken te brengen<br />
aan de mooie havenstad van Antwerpen, maar niet om de kathedraal te <strong>be</strong>wonderen. Alain<br />
Jacquet ging met hem mee als chauffeur en <strong>be</strong>waker. Alain Jacquet was niet gemobiliseerd<br />
geworden omdat hij een hartafwijking had, maar hij kon eender welk werk in het kasteel<br />
verrichten en hij weigerde niets van wat we hem vroegen, als hij het maar op zijn eigen ritme<br />
kon uitvoeren. Alain was eveneens een moedige man. Hij werd zo de vertrouwensman van<br />
Grootvader en van Oom Léon, opgenomen in sommige van hun raden, en hij diende als<br />
<strong>be</strong>waker en <strong>be</strong>trouwbare metgezel. Alain zou zijn thuis heb<strong>be</strong>n op Trioteignes voor de rest<br />
van zijn leven. Grootvader en Oom Léon vertrouwden hem na enkele jaren ook<br />
zakentransacties toe.<br />
Onze Oom Léon kwam in de Stille Lente menigmaal van Antwerpen terug met een zeer<br />
grimmig en ernstig gezicht, en we zagen kleine, mysterieuze zakjes binnengebracht worden.<br />
<strong>De</strong> twee oude samenzweerders Charles en Léon spoedden zich dan naar de donkerste kelders<br />
van Kasteel Trioteignes, naar plaatsen die zelfs Virginie en ik nog niet ontdekt of <strong>be</strong>zocht<br />
hadden. Diamanten waren een goede en <strong>be</strong>trouwbare investering in tijden van oorlog, <strong>be</strong>ter<br />
dan aandelen in <strong>be</strong>drijven!<br />
Grootvader Charles praatte ook over zijn zoon met Jan Sinnagel.<br />
‘Bastien is mijn <strong>be</strong>ste vriend,’ stelde Jan. ‘Ik houd erg veel van hem. Natuurlijk zal ik voor<br />
hem zorgen wanneer de oorlog <strong>be</strong>gint. Ik zal alles doen wat ik kan om hem te <strong>be</strong>schermen. Ik<br />
<strong>be</strong>n kalmer dan hij, minder roekeloos. Ik zal zorgen dat hij niet in de problemen valt. Dat is<br />
natuurlijk, voor zover ik kan helpen. Ik heb ook een vraag aan u!’<br />
‘Wat kan dat zijn?’ vroeg Grootvader.<br />
‘Ik heb een vrouw en twee kinderen in Antwerpen. Als ik sterf in de oorlog, dan zal het mijn<br />
familie niet aan geld ontbreken. Mijn ouders zijn overleden en hun erfenis is ruimschoots<br />
voldoende om mijn familie te voeden. Mijn echtgenote is eigenlijk diegene die ons atelier,<br />
onze diamantslijperij, nu <strong>be</strong>heert. Ik heb daar geen aanleg voor, zodat als ik sterf zij gewoon<br />
zal doorgaan haar werklui te leiden. Ze is een veel <strong>be</strong>tere <strong>be</strong>drijfsleidster dan ik ooit zal<br />
worden! Moest er echter ooit iets of iemand mijn familie <strong>be</strong>dreigen in de oorlog, kan u dan<br />
alstublieft wat uitkijken, haar verwittigen en misschien haar en de kinderen helpen vluchten?’<br />
‘Dat zal ik doen,’ <strong>be</strong>loofde Grootvader Charles. ‘Wees ervan verzekerd, Jan, dat ik zal doen<br />
wat je vraagt. Ik zal dat niet slechts voor je familie doen, maar ook voor jou. Ik bid God, die<br />
dezelfde God moet zijn als jouw God, dat hij je veilig door de oorlog haalt en je tegelijkertijd<br />
met mijn zoon weer thuis brengt. Dan zullen we een feest houden en samen vieren met onze<br />
families!’<br />
Copyright: René Jean-Paul <strong>De</strong>wil © Aantal woorden: 130919 Maart-Juni 2012