De Blauwe Bloemen - Theartofpainting.be

De Blauwe Bloemen Blz.: 149 / 217
De Fairey-Battles waren mooie, zelfs elegante vliegtuigen, dacht Bastien Trioteignes nu, en
hij voelde zich fier om met deze machines te mogen vliegen. De Battles waren dubbelzitters
en eendekkers, gemaakt uit een structuur van staal en duraluminium, en gebouwd met een
slank profiel. De machines werden ontwikkeld voor de Britse Luchtmacht door Fairey
Aviation Company volgens de plannen getekend door de Belgische ingenieur Marcel Lobelle.
Ze waren uitgerust met krachtige Rolls-Royce Merlin motoren, die ook in de nieuwste
jachtvliegtuigen waren ingebouwd.
De Battle was echter een zwaar vliegtuig en het moest een lading bommen dragen met slechts
één zulke motor. Dat was wat te weinig voor een bommenwerper! De Battle bleef daarom een
traag toestel. Het ontbrak ook aan een bepantserde cockpit en aan nieuwere kenmerken zoals
een zelf verzegelende brandstoftank. De cockpit was in één stuk gebouwd en de
windschermen daarvan smolten goed samen met de curven van de slanke romp. In de
Belgische versie bleef het vliegtuig beperkt tot een tweekoppige bemanning van piloot en
observator, maar er bestonden Britse versies met een bemanning van drie, met piloot,
observator en boordschutter. De Britse Battles werden eerst gebouwd in de fabriek van Fairey
te Hayes, in het midden van 1937. Latere modellen werden gebouwd te Heaton Chapel nabij
Manchester. De Battles van de Belgische Luchtmacht waren geassembleerd in België zelf
door de Avions Fairey fabricagehallen van Gosselies nabij Charleroi.
De Battles waren relatief nieuwe toestellen. De achttien Belgische Battles werden geleverd in
1938, maar toch waren ze reeds voorbijgestreefd! De Battles droegen hun bommen mee in
cellen onder de vleugels. Ze konden normalerwijze vliegen aan driehonderd twintig kilometer
per uur, met een maximum van vierhonderd tien per uur, en landingen gebeurden aan honderd
per uur. De machine kon gebruikt worden voor nachtelijke bombardementen.
De Battles konden niet op tegen de Duitse gevechtsvliegtuigen, die minstens honderdvijftig
kilometer per uur sneller vlogen, zodat de Battles eerder laag tegen de grond moesten vliegen
om te ontsnappen aan de hoogvliegende Duitse jagers, maar laag in de lucht bleven ze
blootgesteld aan vuur vanaf de grond, niet alleen vanwege de Duitse Flak of
Flugabwehrkanonen, maar ook vanwege het luchtafweergeschut en de machinegeweren van
bevriende troepen, die op eender welk vliegtuig in de lucht zonder onderscheid schoten.
Bastien en Jan Sinnagel vlogen weg van de zon, van Brussel naar het noorden van
Vlaanderen, naar het Waasland, ten zuiden van de kleine stad van Sint-Niklaas-Waas. Bastien
vond het vliegveld gemakkelijk en liet de neus van de machine naar het land zakken. Hij vond
de landingsbaan, een mooi vlak grasveld, en hij zag al hoe andere Fairey-Battles naar hun
camouflageplaatsen getrokken werden onder de bomen van een bos. Hij deed zijn toestel aan
snelheid en hoogte verliezen. Hij plaatste zich in positie om te landen.
Net op dat ogenblik verschenen er drie Duitse Heinkel 111 bommenwerpers vanuit het
zuiden, recht in de weg van Bastien. Die toestellen vlogen echter hoger in de lucht dan
Bastien. Hij dacht dat de Duitse bommenwerpers vlogen op tweeduizend meter hoogte, maar
hij zag met afgrijzen een hele reeks bommen uit de Heinkels naar beneden tuimelen terwijl hij
landde! Belsele werd gebombardeerd terwijl hij nog volop aan het landen was! Bastien rolde
al op de grond, toen, en hij poogde zijn toestel zo snel mogelijk tot stilstand te brengen, maar
dat ging veel te traag naar zijn zin. Bommen ontploften en braken de aarde open links en
rechts van hem, met oorverdovend geweld. De aarde werd omhoog geworpen in vuile
fonteinen van stofwolken, granaatscherven en klonten aarde en gras.
Belsele werd slechts verdedigd door twaalf lichte Maxim machinegeweren van een oud
model. Verder dan vierhonderd meter schoten die niet meer nauwkeurig, en de Duitse
toestellen vlogen nu minstens op tweeduizend meter hoogte. De verdediging van het vliegveld
Copyright: René Jean-Paul Dewil © Aantal woorden: 130919 Maart-Juni 2012