De Blauwe Bloemen - Theartofpainting.be

De Blauwe Bloemen Blz.: 172 / 217
Max kwam op 21 mei rond de middag te Charentilly aan, een vliegveld nabij Tours. Daar
kwamen de twee afdelingen van de Egyptische Vleugels weer samen. Ze wachtten, maar
kregen geen nieuwe vliegtuigen, zodat ze een groep van piloten werden die totaal nutteloos in
de oorlog bleven zitten.
De groep hoorde op 28 mei te Charentilly van de overgave van het Belgisch Leger. Ze
vroegen zich dan af wat er met hen moest gebeuren, maar zonder bevelen bleven ze op het
vliegveld wachten. Dat duurde tot 12 juni, nog steeds nabij Tours, toen ze opnieuw in hun
vrachtwagens nog verder naar het zuiden moesten rijden. Ze kwamen aan te Moissac, bij de
beroemde abdij op de pelgrimsweg naar Santiago de Compostela. Ze bleven daar tot 20 juni.
Daarna reden ze nog verder, naar Canals en Dieupentale.
Op 17 augustus keerde de groep van de Egyptische Vleugels, al lang zonder vleugels, in haar
vrachtwagens terug naar België.
Max Vinck voelde zich bitter vernederd en droevig. De vrachtwagens reden België binnen via
Charleroi. Max had een zak bij zich met burgerkledij. Toen de camion in een bocht van de
weg nabij een bos enkele minuten stopte, verdween Max Vinck, en zijn Groepskapitein
bemerkte dat slechts veel kilometers verder.
Geen Duitser zou Max Vinck in een gevangenis werpen zolang Max Vinck dat kon
vermijden! Max ging in zijn eentje, fluitend, op stap naar Trioteignes, naar zijn Rosine.
Fiat jagers
In mei 1940 vloog Georges de Trahty met Fiat CR.42 jachtvliegtuigen vanuit het vliegveld
van Nivelles, het vliegveld nabij de kleine stad ten zuiden van Brussel. Het Tweede Regiment
van de Belgische Luchtmacht was het enige jagersregiment. In de Eerste Groep van dit
regiment, bestaande uit twee eskadrons, bevonden zich de meest moderne jachtvliegtuigen
van onze Luchtmacht, de Hawker Hurricanes en de Gloster Gladiators. De Derde Groep
gebruikte de oudere versies van Fairey-Fox toestellen, die weliswaar uitgerust waren met de
Franse Hispano motoren die veel krachtiger waren dan de motoren op de nog oudere Fairey-
Fox modellen. De Tweede groep – waarin Georges Trahty vloog – gebruikte de nieuw
aangekochte Italiaanse Fiat toestellen. Het eskadron met het nummer drie in die groep had
vijftien Fiats gekregen en het eskadron met het nummer vier kreeg er tien. De emblemen van
die eskadrons waren de ‘Cocotte Blanche’ en de ‘Cocotte Rouge’, of de ‘Witte Eenden’ en de
‘Rode Eenden’. Georges was een Witte Eend, wat hem wel paste, omdat zijn vrienden van
Trioteignes drie eenden in hun blazoen droegen.
De Belgische Luchtmacht had veertig Fiat CR.42 vliegtuigen gekocht van de fabrieken van de
Fabricca Italiana Automobile di Torino, de Turijnse fabrieken van Giovanni Agnelli. De CR
stond voor Celestino Rosatelli, de Italiaanse ingenieur die de toestellen voor Fiat ontwikkelde.
De CR.42 was gebaseerd op vroegere ontwerpen, bijvoorbeeld op de CR.32, een vliegtuig dat
met veel succes gebruikt werd door de Italiaanse Regia Aeronautica in de Spaanse
Burgeroorlog. De machine werd ook de Falco genaamd, de Valk. De Valken werden slechts
aan België afgeleverd in maart 1940, zodat de Belgische piloten weinig training hadden
Copyright: René Jean-Paul Dewil © Aantal woorden: 130919 Maart-Juni 2012