You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>De</strong> <strong>Blauwe</strong> <strong>Bloemen</strong> Blz.: 77 / 217<br />
snelheid kunnen <strong>be</strong>zorgen. Zo finaliseerden we de toestellen. <strong>De</strong> andere piloten van de<br />
Orangerie, Bastien, Thomas, Jan, Richard, weten ook waarom we hier zijn. Ze vormen een<br />
soort van <strong>be</strong>scherming, maar ze mogen ook hier gemobiliseerd blijven tijdens de<br />
oorlogsperiode zoals we die nu kennen, en ze zijn natuurlijk allen goede vrienden van Bastien<br />
en Georges. Charles, Jean-André en Léon-Alexandre weten ook wat er ge<strong>be</strong>urt. Zij heb<strong>be</strong>n<br />
samen met de Baron Vresele in de prototypes geïnvesteerd.’<br />
‘Wel heb ik ooit! Mijn vader is dus ook in dit verwikkeld! Daar zei hij me nooit wat van!<br />
Waarom vertel je me dit nu allemaal?’<br />
‘Zoals ik al zei, ons geheim is heel openbaar aan het worden. Irene Stratten sloop rond in het<br />
bos. Ze heeft de schuren en de hangar en de vliegtuigen ontdekt. In de schuren staan onze<br />
zware werktuigen en onze <strong>be</strong>nzine. Zij weet nu van de toestellen en ze kan daarover in het<br />
kasteel en elders <strong>be</strong>ginnen te praten. Bastien vroeg haar dat niet te doen, maar ik twijfel eraan<br />
dat het geheim nog lang tot het domein van Trioteignes kan <strong>be</strong>perkt blijven. We moeten<br />
daarom de vliegtuigen binnenkort hier verwijderen en ze naar Groot-Brittannië vliegen. We<br />
zijn de toelating daartoe aan het onderhandelen. Als we vertrekken dan zal het snel ge<strong>be</strong>uren,<br />
en ik zal je misschien niet kunnen zeggen wanneer het zal ge<strong>be</strong>uren.’<br />
Carter Ash pookte in de kachel, trok meer vlammen uit het hout en de kolen. Hij zuchtte.<br />
‘Nu weet je alles, Arlette, en ook dat ik niet echt het lelijke <strong>be</strong>est <strong>be</strong>n waar je me voor aanziet.<br />
Ik <strong>be</strong>n een Kapitein in de Royal Air Force, en dus hoger in graad dan de meeste piloten hier,<br />
hoewel zij waarschijnlijk meer vliegen dan ik.’<br />
Arlette glimlachte. ‘Dat kan niet de enige reden zijn waarom je me dit nu vertelde. Welke is<br />
de ware reden? Iets wat je zei is ook niet in orde! Ik heb geen techniekers van enig <strong>be</strong>drijf<br />
door dit domein zien komen om hier met jou en Max te werken.’<br />
‘Zoals ik al zei, ons project is in het laatste stadium. We wilden de geheimhouding <strong>be</strong>waren.<br />
We stopten met mannen op te roepen in de periode van Kerstmis en Nieuwjaar. We wilden<br />
zeker niet aan Duitsers duidelijk tonen wat er hier gaande was. <strong>De</strong> vliegtuigen zijn klaar. We<br />
moeten tot een <strong>be</strong>slissing komen in de volgende dagen. We zullen waarschijnlijk zeer<br />
binnenkort vertrekken. Max zal met het ene toestel vliegen, ik met het andere. Wanneer we<br />
vertrekken zullen we niemand waarschuwen, normalerwijze toch niet, ook niet Charles. Ik<br />
had veel geluk om met Max iemand gevonden te heb<strong>be</strong>n die op dezelfde manier voelt en<br />
denkt over deze geschiedenis als ik. We moeten absoluut de vliegtuigen hier weghalen vóór<br />
de echte oorlog <strong>be</strong>gint, ten allerlaatste net op het ogenblik van het eerste alarm van een<br />
invasie, maar ik heb angst om tot op dat ogenblik te wachten, want de hemel zal dan wemelen<br />
van de Duitse vliegtuigen. Het alarm kan nu elke dag komen. <strong>De</strong> spanning tussen Duitsland<br />
en de Geallieerden groeit met de dag. Je hebt hier geen ingenieurs of techniekers gezien<br />
omdat het meeste werk al voleindigd werd in de eerste weken van decem<strong>be</strong>r, en toen we<br />
wisten dat er Duitsers als gasten naar het kasteel zouden komen, <strong>be</strong>slisten we de mensen die<br />
nog wat wilden veranderen aan de prototypes weg van hier te houden opdat de Duitsers niets<br />
zouden verdenken. Max en ik deden dan het laatste technisch werk. <strong>De</strong> Duitsers, Baron<br />
Andreas en de Gravin Schillers<strong>be</strong>rg, heb<strong>be</strong>n onze taak moeilijker gemaakt. Zij heb<strong>be</strong>n, zoals<br />
de Belgen zeggen, roet in het eten gegooid. Ik voel nu alsof de grond onder mijn voeten uit<br />
<strong>be</strong>weegt. Niets gaat nog zoals ik het zou willen, ik <strong>be</strong>heers de situatie niet meer volledig. Ik<br />
vrees nog meer Duitse spionnen, teveel mensen weten wat er hier ge<strong>be</strong>urt. Als we de<br />
vliegtuigen willen <strong>be</strong>houden dan moeten ze hier weg.’<br />
‘Andreas en Irene zijn geen spionnen. Ik ken Andreas goed. Hij is een vaderlandslievende<br />
man. Hij toonde wel enig enthousiasme voor de slogans van Hitler en voor wat de<br />
Nationaalsocialisten gerealiseerd heb<strong>be</strong>n voor zijn land, maar hij is geen slecht mens. Irene<br />
blijft een mysterie voor mij. Ze heeft een totaal ander karakter dan ik. Ze is avontuurlijk, maar<br />
Copyright: René Jean-Paul <strong>De</strong>wil © Aantal woorden: 130919 Maart-Juni 2012