De Blauwe Bloemen - Theartofpainting.be

De Blauwe Bloemen Blz.: 194 / 217
bommenwerpers draaiden naar het oosten, maar ondanks de poppen begreep Thomas toen met
een schok dat ja, de grote oorlog inderdaad begonnen was, de oorlog waarin ook zou
geschoten worden. Hoe die oorlog kon verlopen kon hij zich niet inbeelden. Hij zou het
vroeg genoeg te weten komen, meende hij.
De vliegtuigen van Bierset landden te Hannuit rond 05h30. De mannen trokken haastig
camouflage over hun toestellen, ze rolden hun machines naar de uithollingen die speciaal
voorzien waren om hen te beschermen, en ze controleerden al hoe de vliegtuigen het er op de
kleine reis naar Hannuit van afgebracht hadden. Der vrachtwagens van Bierset kwamen aan
rond 08h30, zodat de piloten hun plunjezakken konden gaan halen en een bed konden
veroveren in de primitieve barakken. Ze hoopten later een beter bed en een warme kamer te
vinden in een huis van Hannuit. Iedereen had natuurlijk weer iets vergeten, handschoenen,
pullovers, reservebroeken, en zo verder. Het weer te Hannuit was mooi, de hemel was open en
beloofde blauw te blijven de ganse dag. Sommige piloten zochten al enige uren slaap te
vinden, anderen zaten samen te babbelen aan de deuren van de barakken, herinneringen en
grappen uit te wisselen. Ze verwachtten dat de oorlog negenennegentig percent geduld zou
betekenen en één percent van vliegen. Daar hadden ze gelijk in, en sommige piloten vlogen
zelfs minder lang.
Toen de vrachtwagens aanreden hoorden de piloten ook dat Bierset gebombardeerd was door
de Luftwaffe. Ondanks dat bombardement kon nog één Renard hersteld worden, en die
machine werd nog dezelfde morgen naar Hannuit gevlogen.
Thomas Drandin had het geluk om in de namiddag op te stijgen om een eerste
verkenningsvlucht uit te voeren over de bruggen van het Albert Kanaal. Waarom moest hij
naar het Albert Kanaal gaan kijken, in het noorden? De Duitse troepen kwamen toch uit het
oosten? Hadden de Duitsers ook Nederland aangevallen, een ander neutraal land? De
observator van Thomas, een Sergeant-piloot, moest opschrijven wat hij zag en het bericht in
een stalen cilinder stoppen die dan afgeworpen moest worden bij een Legergroep nabij het
Kanaal. Drie Fiat jagers zouden hem tijdens deze opdracht begeleiden.
Thomas Drandin steeg opgewekt op, vergezeld van zijn drie machtige waakhonden, tot aan
het Albert Kanaal nabij Maastricht. Hij zag dat de drie bruggen van Vroenhoven, Veldwezelt
en Briegden nog intact lagen, zonder de minste schade aan hun structuur, en hoe Duitse
troepen er aan snel allure over heen reden in bepantserde wagens. Thomas zag en hoorde ook
Duitse gemotoriseerde luchtafweerkanonnen en zware wagens uitgerust met machinegeweren
die hem direct onder vuur namen. Alle kanonnen en machinegeweren werden naar zijn arm
vliegtuig gericht!
Thomas vloog zeer laag, hij scheerde niet hoger dan vijftig meter van de grond. Toen hij
bemerkte welke massa van Duitse kolonnes zich hier verzameld had, vreesde hij ook hun
vuur. Ja, de Duitse divisies vielen aan vanuit het noorden, en dat kon slechts betekenen dat ze
al voorbij Maastricht geraakt waren en het Nederlands territorium waren binnengevallen! Ze
bevonden zich zuidelijk van het Albert Kanaal, er zou daar geen loopgravenoorlog worden
uitgevochten, maar een bewegingsoorlog!
Thomas keek op om heel hoog boven zich dozijnen Duitse jachtvliegtuigen en
bommenwerpers de hemelen te zien bezetten. Hij vertrouwde erop dat die vijandelijke
vliegtuigen hem niet konden ontdekken tegen het mozaïek van kleuren van de velden, de
weiden, de dorpen en rivieren van Limburg, maar zijn bezorgdheid groeide met de minuut.
Het volstond dat één van die toestellen hem bemerkte en hij zou zonder pardon neergehaald
worden. De Duitse Wehrmacht viel ook met volle kracht aan en kon nu ook gemakkelijk al
met veel manschappen en materieel over het Albert Kanaal getrokken zijn, om in de rug van
de Belgische troepen die de Maas verdedigden naar het westen te stoten. De Belgische
Copyright: René Jean-Paul Dewil © Aantal woorden: 130919 Maart-Juni 2012