You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>De</strong> <strong>Blauwe</strong> <strong>Bloemen</strong> Blz.: 41 / 217<br />
Vrouwen zijn verward, thans. Ja, ze zoeken <strong>be</strong>scherming en ze koesteren dat gevoel, maar<br />
tevens willen zij ook tonen dat ze onafhankelijk kunnen zijn. We zitten gevangen tussen onze<br />
meest fundamentele gevoelens van oudsher, en hoop op vrijheid en <strong>be</strong>ter leven in een nieuwe<br />
omgeving. Dat dilemma trekt ons aan stukken!’<br />
Irene glimlachte, verzachtte in haar blik, en zei dan flirtend, ‘we houden er toch nog van<br />
omwikkeld te worden in liefdevolle en <strong>be</strong>schermende armen, hoor!’<br />
Bastien keek verbaasd naar Irene. Hij voelde zich in verlegenheid gebracht door haar<br />
bitterheid en verlies van illusies. Dit was een veel meer complexe vrouw dan hij gedacht had.<br />
Hij bleef lange tijd zwijgen. Daarna veranderde hij van onderwerp en keerde terug naar een<br />
meer vertrouwde basis.<br />
‘Je hebt dus ook contact gehad met vliegtuigen! Vliegen is mijn leven. Mijn ouders konden<br />
me niet weerhouden van te vliegen. Ik leef slechts wanneer ik in de lucht <strong>be</strong>n. Al mijn<br />
zintuigen worden dan <strong>be</strong>roerd, ik voel zeer intensief elke seconde en elke hartslag van mijn<br />
leven aan, en elk ogenblik lijkt heel wat langer te duren dan op de grond. Het is bijna als<br />
verliefd te zijn. Ik heb ook angst van de oorlog in de loopgrachten, in de modder, in de<br />
explosies van granaten, van een conflict op de grond, hoewel ik niet veel denk aan oorlog en<br />
aan de dood. Ik denk slechts aan het vliegen, aan hoger en hoger geraken! <strong>De</strong> enige vrees die<br />
een piloot kent is neergeschoten te worden en in vlammen neer te storten, maar op dergelijke<br />
manier sterven is zeldzaam. We zijn ook nooit alleen om te sterven, we heb<strong>be</strong>n steeds goede<br />
kameraden rond ons.’<br />
Irene rilde. ‘Spreek niet over de dood. Ik ken de dood. We zijn te jong. Zoals jij wil ik leven<br />
en elk ogenblik van mijn leven en mijn wezen intens <strong>be</strong>leven. Het Kasteel van Trioteignes is<br />
een plaats uit een sprookje, werkelijk, zoals het in een donker bos ligt. Ons kasteel te Stuttgart<br />
is ook omgeven door bossen, maar het terrein direct rond het kasteel is veel meer open. Ons<br />
domein is zeer groen en vlak, het ligt in vette en uitgestrekte weiden. <strong>De</strong> bossen liggen verder<br />
af. Jullie kasteel is een haven van vrede, een verborgen afzondering. Men voelt het gevaar en<br />
de duisternis buiten, maar binnen voelt het aan als een gezellig liefdesnest. Ik <strong>be</strong>grijp heel<br />
goed dat je uit deze donkere wouden wilde uitbreken, naar het licht, om dat te zoeken wat wij<br />
Duitsers de Le<strong>be</strong>nsraum noemen, de levensruimte. Eigenlijk zocht je het licht op, denk ik.’<br />
Irene greep de arm van Bastien sterker vast en ze wandelde dichter naast hem. Hun lichamen<br />
raakten. Ze stapten zo verder in stilte.<br />
Later vroeg Irene nog meer over het leven van Bastien, over zijn studies aan de Universiteit.<br />
Bastien had economie gestudeerd. Hij vroeg haar meer te vertellen over haar leven in<br />
Stuttgart. Wanneer ze weer bij het kasteel kwamen, stapten ze langzamer en langzamer, in<br />
pas, synkroon met hun lichamen en geesten, en ze lachten gelukkig naar elkaar. Ik kon de<br />
vonk die tussen hen <strong>be</strong>iden oversloeg voelen.<br />
Tegen dan had ik al aan Virginie gezegd dat we de oude schuren in het bos moesten<br />
onderzoeken, maar zij had slechts ogen voor het koppel vóór ons. Zij ook voelde dat er iets<br />
mysterieus tussen Bastien en Irene aan het voorvallen was. Sinds toen Virginie nog zeer jong<br />
was werd ze al gefascineerd door de eerste fazen van hoe mensen verliefd op elkaar werden.<br />
Copyright: René Jean-Paul <strong>De</strong>wil © Aantal woorden: 130919 Maart-Juni 2012