De Blauwe Bloemen - Theartofpainting.be

De Blauwe Bloemen Blz.: 68 / 217
Enkele dagen later verliet daarom Bastien het kasteel met Irene. Ze was gekleed zoals de
eerste maal we haar gezien hadden in de zaal van de vliegtoestellen. Ze droeg een lange
broek, een korte bontjas, en een grote mantel was nonchalant over haar schouders geworpen,
zodat ze een eerder exotische figuur vormde en de exacte voorstelling van een geraffineerde
sportieve vrouw zoals Bastien die niet kon gevonden hebben in de meeste Belgische vrouwen
met wie hij kennis had gemaakt in Brussel. We moesten toegeven dat ze er bijzonder mooi en
jongensachtig charmant uitzag. Haar kleding zag er min of meer uit zoals een vrouwelijke
vliegenierskledij, maar ze zag er een heel stuk eleganter uit dan ze zou geweest zijn in de kaki
vliegeniersoverall van de Belgische Luchtmacht.
Bastien en Irene wandelden naar de hangar, waarvan de poorten hen al verwachtten en dus
wijd open stonden. Jef Asten sprong rond in de hangar, maar hij keek alsof hij de
aanwezigheid van Irene niet meer dan normaal vond. Bastien deed zijn vliegeniersplunje aan,
een helm, maar geen bont en geen zuurstofmasker, wat betekende dat hij niet zeer hoog zou
vliegen, en hij duwde zo’n overall met veel gelach ook op Irene, die er daarmee uitzag als een
clown. Hij trok de lederen riemen strak aan. Daarna trok hij een valscherm achter zich, en hij
bracht er ook één op Irene aan. De valschermen hingen op hun achterste, wat heel wat
gegiechel bij Irene teweegbracht en Bastien toeliet hier en daar aan het lichaam van Irene te
trekken en te duwen, waartegen ze ten slotte toch protesteerde en zijn handen wegsloeg.
Max Vinck kwam de hangar in met Richard Bousanges, en zij hielpen Jef met de propeller
van de Stormer die twee zitplaatsen had en een goed gesloten cockpit. Dat vliegtuig stond aan
het verste eind van de hangar. Irene en Bastien klommen de cockpit in. Max Vinck snelde toe
om aan Irene te duwen, maar Bastien stompte hem weg en hielp haar naar boven, daarbij
kwade ogen makend naar Max. Bastien zat vooraan, Irene achter hem.
De motor begon oorverdovend te dreunen wanneer Bastien op de starter duwde en aan het gas
trok, zodat de machine vooruit sprong. We zagen Irene een kreetje slaken toen ze in haar zetel
gesnokt werd. Bastien rolde langzaam de hangar uit in de stank van verbrande benzine, naar
de groene weide die er nu bruin bevroren bij lag. Bastien liet het toestel langzaam snelheid
maken tot wanneer hij voelde dat de vleugels naar boven wilden trekken, en dan haalde hij
zijn stuurstang traag naar zich toe om de Stormer langzaam te laten stijgen.
Virginie en ik stonden toen recht langs de muur van de hangar achter een boom, en we zagen
het vliegtuig uitrijden, daarna sneller en sneller over de weide rollen, de neus opheffen en dan
de grond verlaten in een trage klim, de zeer blauwe, ijskoude lucht in. Bastien draaide het
vliegtuig boven ons. Hij vloog in de richting van het dorp en we verloren het toestel uit het
zicht achter de bomen van het bos van Trioteignes.
Bastien vloog ongeveer een half uur, en daarna hoorden we het lawaai van een motor weer
naderbij komen. We zagen de Stormer heel gratievol over de toppen van de bomen heen
dalen, nog twee maal mooi over Trioteignes vliegen, en dan een perfecte, zachte landing
maken. Dit vliegtuig was uitgerust met krachtige remmen op de wielen! Bastien stopte kort.
Bastien rolde daarna de hangar in, waar Jef en Max hielpen om de machine om te draaien
zodat het toestel weer met de neus naar de poort stond. Pas dan stopte Bastien de motor.
Bastien en Irene openden de cockpit, ze trokken hun helmen af, en Bastien sloot de motor
helemaal af.
Irene lachte blij toen ze naar beneden klom. Bastien hield haar hand vast. Ze had duidelijk
genoten van de vlucht, want we hoorden kreetjes van ‘wow!’ en, ‘groots, mooi, prachtig!’
boven de stemmen van de mannen uit. Max Vinck stond enigszins aan de kant, maar zelfs hij
glimlachte nu. Hij stopte de propeller en hij liep al naar de romp toe met vuile doeken en met
Copyright: René Jean-Paul Dewil © Aantal woorden: 130919 Maart-Juni 2012