De Blauwe Bloemen - Theartofpainting.be

De Blauwe Bloemen Blz.: 195 / 217
troepen zouden zich van de Maas moeten terugtrekken, grote delen van Wallonië zouden in
enkele uren kunnen veroverd worden. Dit was een meesterzet van de Duitsers! Carter Ash had
het met zijn voorspellingen bij het rechte eind gehad! Thomas zocht naar Belgische troepen
om in de nabijheid van de bruggen zijn berichtencilinder af te werpen, maar hij vond die
helemaal niet! Ze waren als van de aardbodem verdwenen in die omgeving. Waren onze
troepen al zo ver teruggeweken?
Thomas Drandin moest terugkeren en zijn uitzonderlijke boodschap, het resultaat van zijn
verkenningsvlucht, vanuit Hannuit telefoneren. Toen hij naar de linkeroever van het kanaal
vloog, kwam hij terecht in zeer hevig vuur van machinegeweren, en hij realiseerde zich dat
het de nerveuze Belgische troepen waren waarover hij nu dan toch aan het vliegen was, die
maar op alles schoten wat zich die dag in de lucht bewoog, of dat nu Belgische dan wel Duitse
vliegtuigen waren. Hij zwenkte abrupt weg, op het gevaar af de steun onder zijn vleugels te
verliezen, scheerde over de toppen van de bomen heen, en ontsnapte, maar er werd nog
meerdere malen nadien vuur op hem genomen. Dachten die soldaten dat ze op een kermis
waren en pijpjes aan het schieten waren? Thomas vloekte.
Door laag te vliegen kon hij de arenden en de aasgieren boven hem vermijden, maar niet het
vuur van de grondtroepen. Observatietoestellen moesten in deze oorlog dus vliegen tussen
hamer en aambeeld!
Thomas vloog aan maximum snelheid terug naar Hannuit. Hij vloog rakelings over elke
boomkruin en elektrische draad die hij kon ontdekken, het risico lopend zijn observator ziek
te maken. Hij grinnikte ook prettig, want zo laag vliegen was verboden in vredestijd. Als een
piloot zo laag vloog als hij nu deed, dan stond een paar uur later de gendarmerie op het
vliegveld om te protesteren. Nu was wat verboden was een deugd.
Hij probeerde te landen te Hannuit, maar zijn Renard verloor niet vlug genoeg aan snelheid,
zodat hij een bocht moest nemen en het opnieuw proberen. De tweede maal landde hij goed in
lijn met het grasveld, maar hij kon niet stoppen aan het einde van het veld omdat zijn remmen
dienst weigerden. Zijn toestel rolde door, en het vliegtuig sloeg overkop tegen de draden van
een afsluiting. Zijn Renard dook met de neus de grond in, maar noch Thomas noch zijn
begeleider werden gekwetst. De techniekers liepen naar de machine toe hoewel ze een
ontploffing konden verwachten, en later vonden ze dat zijn banden en de remmen door kogels
getroffen waren. Er was ook schade aan het landingsgestel.
Thomas berouwde al die schade des te meer omdat hij voor deze opdracht de machine van de
Kapitein van het eskadron had gekregen! Het was niet prettig om een Kapitein dagenlang
nukkig naar je te zien kijken.
Een tweede observatieopdracht naar diezelfde drie bruggen werd in de namiddag bevolen,
rond 15h00, waarschijnlijk omdat niemand in het Hoofdkwartier kon geloven wat Thomas
gemeld had. Richard Bousanges vloog die opdracht in een R.31, en hij ook kreeg twee Fiat
jagers mee als escorte. Zijn bevelen luidden om die jachtvliegtuigen op te pikken boven
Brustem nabij Sint-Truiden, boven het campagnevliegveld waar de jagers thans lagen.
Richard vloog die namiddag van 10 mei naar Brustem, maar hij vond slechts Duitse
jachtvliegtuigen in de omgeving. Hij kon die moeilijk vragen met hem mee te komen. Richard
had nog nooit zo veel vliegtuigen samen boven België zien vliegen. In de verte zag hij ook
grote, zwarte kolommen rook opstijgen vanop de vliegbasis. Richard zou geen escorte van
jachtvliegtuigen die namiddag meekrijgen! Brustem was al gebombardeerd, de barakken en
hangars en vliegtuigen beneden stonden in vlammen en spuwden zwarte walmen uit.
Richard maakte wijselijk een wijde bocht rond Brustem om terecht te komen boven de stad
van Sint-Truiden. Hevig luchtafweergeschut ontving hem daar vanop de grond, van de
Copyright: René Jean-Paul Dewil © Aantal woorden: 130919 Maart-Juni 2012