De Blauwe Bloemen - Theartofpainting.be

De Blauwe Bloemen Blz.: 170 / 217
Te Aalter was er op dat ogenblik nog slechts één Fairey-Battle meer om opdrachten mee te
vervullen, maar toch zon Max nog op weerwraak.
In de avond van 14 mei gaf de Nederlandse stad Rotterdam zich over, en Duitse troepen
rolden zuidwaarts naar Antwerpen. Het oorlogsfront in het noorden van België liep toen van
Antwerpen naar Herentals en Turnhout. De provincie van Belgisch Limburg was in het oosten
al gans bezet en de Duitsers hadden de Dijle rivier bereikt en de bekende universiteitsstad van
Leuven. De Dijle zou nu de nieuwe frontlijn in Brabant worden.
Ten zuiden van Waver, en ten oosten van de KW-Lijn, waar het Frans Leger stond, woedde
de Veldslag van Gembloux, niet ver van Trioteignes. De Duitse troepen werden daar tijdelijk
ook tot staan gebracht.
Namen werd omsingeld door vijandelijke strijdkrachten die uit het noorden kwamen. Duitse
troepen trokken ten westen van Namen naar Gembloux en nog andere Duitse afdelingen
kwamen vanuit het zuiden, van Givet. Tegen die tijd hadden de Duitse zware bepantserde
divisies al volop het westen van Sedan bereikt. De lijn Maisoncelle-Raucourt-et-Flabas werd
overschreden, de tankdivisies van Generaal Guderian reden ten westen van de Maas te
Monthermé en te Donchéry.
Op 15 mei woedde de oorlog verder rond en voorbij Sedan. De Duitse tankdivisies sneden nu
door de Franse gelederen alsof ze door boter heen hakten. Ze trokken op tegen Carignan,
Mouzon en Beaumont, ver ten westen van Sedan. Ze vernietigden elke Franse weerstand in de
Maasstreek.
In België, hielden de Belgische en Britse Legers zich sterk tegen de Duitse aanvallen op de
KW-Lijn. De Vlaamse havenstad van Oostende werd voor het eerst gebombardeerd door de
Duitsers in de nacht van 15 mei.
Nederland capituleerde om 11h00 van 15 mei. De Duitse troepen reden Den Haag en
Amsterdam in.
Het Belgisch Leger hield nog steeds stand op de KW-Lijn op 16 mei, en Duitse aanvallen op
Antwerpen werden afgeslagen. De British Expeditionary Force streed rond Leuven, maar in
de loop van de dag moesten die soldaten zich terugtrekken naar Brussel, wat ze uitvoerden in
de nacht van 16 op 17 mei. Daarmee gaven de Geallieerden de Dijle lijn op.
In Wallonië bereikten de Duitse divisies de stad Charleroi, komende vanuit het zuiden, en ze
bezetten de linkeroever van de Maas te Namen. De forten van Namen werden omsingeld,
maar de Belgen bleven daar verder strijden.
De Geallieerden trokken zich terug van de Dijle op 17 mei. Mechelen en Leuven vielen in de
handen van de vijand. Ze bezetten posities aan het Kanaal van Willebroek tegenover Brussel.
Brussel werd die dag ingenomen. De campagnevliegvelden van Grimbergen en Evere vielen
in Duitse handen. De streek van Antwerpen werd het toneel van hevige Duitse aanvallen,
maar de Duitsers geraakten daar voorlopig niet vooruit.
De situatie werd het meest catastrofaal in het noorden van Frankrijk, want daar openden de
Duitse divisies van Guderian de vallei van de Oise om steeds sneller naar het westen te
zwenken. Ze vielen Maubeuge aan vanuit het zuiden. Drie tankdivisies stormden tegelijk als
drie vingers door Noord-Frankrijk, richting Amiens.
Een aantal forten van Luik, van Flémalle en Boncelles, vielen ook op die dag, maar andere
forten bleven nog strijden tegen de Duitse invasie gedurende meerdere dagen.
Vroeg in de morgen van 18 mei, om 07h40, verschenen er niet minder dan achttien Heinkel
111 bommenwerpers in dichte formatie boven het vliegveld van Aalter. Het daaropvolgende
Copyright: René Jean-Paul Dewil © Aantal woorden: 130919 Maart-Juni 2012