De Blauwe Bloemen - Theartofpainting.be

Renard observatievliegtuigen
De Blauwe Bloemen Blz.: 192 / 217
In de nacht van 9 op 10 mei reden Thomas Drandin en Richard Bousanges in stilte naar
Bierset langs de weg van Namen naar Luik. Ze geloofden wel beide dat dit alarm reëel was,
het echte, ware alarm tot de oorlog, maar ze wisten niet wat ze konden verwachten. Richard
meende dat de Duitse troepen langzaam door de provincie Luxemburg zouden trekken om aan
de Maas gestopt te worden. De Belgische troepen konden slechts twintig divisies in de balans
gooien en de Duitsers honderd, maar de Geallieerde Franse en Britse strijdkrachten zouden
België komen helpen om de agressie tegen te houden. De Duitse troepen en de Geallieerden
konden daarna nog vele weken rond de Maas en de forten van Luik strijden, zoals aan de
bunkers van Eben-Emael die onoverwinnelijk geacht werden. De verdediging van het land
was nu toch veel beter georganiseerd dan in 1914! Richard veronderstelde dat de Belgische,
Franse en Britse divisies zich zouden samentrekken aan de Maas, tot een nieuwe
loopgravenoorlog zou beginnen aan weerszijden van de stroom waar hij zo van hield.
Observatietoestellen konden een belangrijke rol spelen in de oorlog, om de artillerie te leiden,
foto’s te nemen van het front, om de bewegingen van de troepen achter het oorlogsfront te
bespieden, en wellicht ook om observatieballonnen, de Zeppelins, aan te vallen. Richard had
slechts weinig gehoord over de snellere jachtvliegtuigen die de Duitsers gebouwd hadden,
maar de Belgische verkenningstoestellen zouden beschermd worden door de nieuw
aangekochte Fiat CR.42 jagers voor België, en voorzeker ook door de nieuwste Franse en
Britse jagers. Richard hoopte dat de Geallieerde Luchtmacht de Duitse vliegtuigen tot over de
grens met Duistland kon terugwerpen.
Eén ding was hem overduidelijk: hij vocht aan de goede zijde van de strijders, aan de zijde
van het goede en van de rechtvaardigheid. De Geallieerden hadden niet eerst aangevallen,
Duitsland viel aan en was dus de te veroordelen agressor. België had slechts in vrede met de
buurlanden willen blijven leven, om te lachen, om samen bier te drinken fijn te eten, en om
elkaar als toeristen te bezoeken. Als België inderdaad aangevallen werd, dan streed Richard
voor een goede zaak. Hij zou geen problemen ondervinden met zijn geweten wanneer hij op
Duitsers schoot.
Richard en Thomas kwamen op het vliegveld van Bierset aan rond 01h00. Vrachtwagens en
vliegtuigen werden al klaar gezet om naar het campagnevliegveld van de groep te rijden en te
vliegen, naar het vliegveld van Hannuit-Thisnes. Eigenlijk waren slechts twee eskadrons van
de Luchtmacht nog uitgerust met Renard R.31 observatietoestellen gebaseerd te Bierset, en
die werden de ‘Rode Sioux’ en de ‘Blauwe Sioux’ genoemd.
De Blauwe Sioux vlogen met elf Renards en ze hadden ook nog één Stampe-Vertongen SV5
dubbeldekker. Al die toestellen waren in België gebouwd. De SV5 was meer een
verbindingsvliegtuig dan een observatiemachine.
De Rode Sioux vlogen met tien Renards, maar zij ook vlogen af en toe met twee bijkomende
SV5 en met één Morane 236, een klein vliegtuig dat in Frankrijk gebouwd was. De SV5 en de
Morane werden niet echt als observatietoestellen gebruikt. Ze waren handig om de
Groepskapitein naar andere vliegbasissen of naar het Hoofdkwartier te vliegen, of om de
kostbare en dringende onderdelen voor de andere machines aan te brengen.
Een gerucht liep onder de piloten dat de Renards slechts oefenmachines waren die konden
gebruikt worden tot aan het uitbreken van de oorlog. Na het eerste alarm zou de Luchtmacht
meer moderne, snellere vliegtuigen aan de piloten uitdelen. Nieuwere vliegtuigen zouden
echter nooit aan de piloten en observatoren van Bierset overhandigd worden! De Renards
zouden vliegen tot aan het einde van de oorlog!
Copyright: René Jean-Paul Dewil © Aantal woorden: 130919 Maart-Juni 2012