You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>De</strong> <strong>Blauwe</strong> <strong>Bloemen</strong> Blz.: 32 / 217<br />
dienstmeiden werden er ook bij geroepen en aten hun Kerstkoek met ons. Sommigen van de<br />
jongere vrouwen verkozen ook jenever, zagen we. <strong>De</strong> Eerwaarde Wastier werd even later<br />
onthaald op kreten van, ‘goed gedaan, felicitaties!’ en veel applaus met handgeklap, en hij<br />
werd ook in de sofa geduwd tussen de vrouwen in, waar hij de krentenkoek, koffie en jenever<br />
kreeg toegestopt. Jean Wastier zegende ons allen een tweede maal.<br />
Tegen die tijd <strong>be</strong>gonnen de oudere dames uiterlijke tekenen van vermoeidheid te vertonen,<br />
maar Bastien plaatste muziekplaten op de grammofoon en opgewekte tonen vloeiden door de<br />
zitkamer. Hij deed ons eerst luisteren naar nog meer kerstliederen, waaronder het <strong>be</strong>roemde<br />
‘Stille nacht, Heilige Nacht,’ en kerstliedjes gezongen door Bing Crosby. Daarna legde hij<br />
ook jazzplaten op. Max Vinck vond in de hoop platen ook dansmuziek. Hij trok Rosine mee<br />
in een zeer gepaste Castle Walk, wat tot heel wat pret noopte bij de aanwezigen. <strong>De</strong> oudere<br />
dames wensten daarop goede nacht, maar de jongeren bleven nog even in de zitkamer.<br />
Onze Overgrootmoeder Claire bleef echter parmantig zitten alsof ze helemaal niet oud was.<br />
Ze was heel wat meer robuust op haar ouderdom dan de jonge mannen konden denken!<br />
Overgrootmoeder Claire had ogen in alle hoeken van het kasteel, en Trioteignes had<br />
honderden hoeken! Ze wist eenvoudig alles af van wat er ge<strong>be</strong>urde in het kasteel. Misschien<br />
was dat waarom, in een zeer Socratische wijze, ze zo wijs was. Wij aanbaden haar!<br />
Bastien liet ons nog enige liederen horen van Maurice Chevalier en gezangen uit Weense<br />
operettes die Irene kon meezingen, daarna ook liedjes van Charles Trenet. Trenet zong<br />
‘<strong>Blauwe</strong> <strong>Bloemen</strong>’, een fris liedje over lichthartige, flirtende liefde. Overgrootmoeder had<br />
ook jenever gekregen na haar portwijn, en Virginie en ik schonken haar nog wat in, tot ze<br />
<strong>be</strong>gon te vertellen over haar liefdes van heel lang geleden toen ze nog twintig was.<br />
Grootvader Charles wist dat dit ging ge<strong>be</strong>uren, dus kwam hij dichterbij om verwoede<br />
pogingen te ondernemen Claire naar boven te trekken, maar de jonge mannen zaten en<br />
stonden dan al allemaal rond haar en ze lieten hem niet door. Ze wilden meer verhalen van<br />
Claire horen.<br />
Bastien durfde te vragen, ‘en waar zijn jouw <strong>Blauwe</strong> <strong>Bloemen</strong> nu, Grootmoeder Claire?’<br />
Claire antwoordde heel duidelijk van stem, helder en zonder enige aarzeling, tonend dat ze<br />
haar hoofd nog heel goed op haar schouders wist staan ondanks de jenever, ‘maar Bastien<br />
toch, wat vraag je nu? Jullie allen, mooie jongemannen, zijn nu mijn <strong>Blauwe</strong> <strong>Bloemen</strong>!<br />
Houden jullie niet allen van me?’<br />
Dat gepast antwoord werd op gejuich en gelach onthaald, en met kreten van, ‘natuurlijk zijn<br />
wij dat! Wij zijn de <strong>Blauwe</strong> <strong>Bloemen</strong> van Claire!’<br />
Claire werd gekust van alle kanten.<br />
Virginie en ik <strong>be</strong>merkten pas dan met een schok dat al de jonge mannen die rond<br />
Overgrootmoeder Claire stonden, Bastien, Georges, Thomas, Jef, Jan, Richard en Max, daar<br />
stonden of zaten in het blauwe uniform van de Belgische Luchtmacht. <strong>De</strong> blauwe uniformen,<br />
de <strong>Blauwe</strong> <strong>Bloemen</strong>, klapten in de handen en juichten haar toe. Al de jongemannen waren<br />
Piloot-officieren, Luitenants en een Kapitein die in het Leger dienden.<br />
Ja, die jongemannen waren werkelijk de <strong>Blauwe</strong> <strong>Bloemen</strong> van Claire de Trioteignes, en dit<br />
was Kerstavond van het jaar 1939.<br />
Copyright: René Jean-Paul <strong>De</strong>wil © Aantal woorden: 130919 Maart-Juni 2012