You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>De</strong> <strong>Blauwe</strong> <strong>Bloemen</strong> Blz.: 76 / 217<br />
Carter Ash aarzelde nog even, dan zuchtte hij, en hij gaf op. Hij kon al even goed alles<br />
vertellen aan nog één persoon meer. Had hij trouwens daarom Arlette niet naar hier gebracht?<br />
Hij wou ook alles uitleggen, want Arlette brandde meer dan alles andere in zijn hart.<br />
‘<strong>De</strong>ze vliegtuigen zijn het geheim waarover ik je heb verteld, en ze zijn de reden waarom ik<br />
naar hier <strong>be</strong>n gezonden. Iedereen in het kasteel schijnt nu over hen te weten, dus veronderstel<br />
ik dat jij er eveneens van op de hoogte mag zijn. Toen de oorlog verklaard werd tegen<br />
Duitsland, ontvingen we een <strong>be</strong>richt in Groot-Brittannië dat afkomstig was van de Belgische<br />
fabrikant Vresele Industrieën, een <strong>be</strong>drijf in Vlaanderen. Vresele had prototypes gebouwd van<br />
wat revolutionaire concepten van vliegtoestellen konden zijn, vliegtuigen die konden<br />
wedijveren en zelfs <strong>be</strong>ter konden worden dan onze Supermarine Spitfire als ze tot hun<br />
eindplannen ontwikkeld werden. Vresele was niet gekend als vliegtuigbouwer, maar Vresele<br />
ingenieurs hadden de prototypes uit het niets ontwikkeld. Ogenschijnlijk waren mensen in<br />
België, mensen van de Vresele fabrieken en mensen van het Belgisch Leger, mensen ook van<br />
het Koninklijk Hof en van de wereld der financiën, van mening dat België ook in de oorlog<br />
zou <strong>be</strong>trokken worden. Ze vreesden dat de prototypes dan ontdekt zouden worden door wie ze<br />
als de vijand van steeds <strong>be</strong>schouwden, door Duitsland. Ze verborgen twee prototypes buiten<br />
Gent en buiten Brussel in een privaat domein, en ze stelden ons voor om de modellen te<br />
komen <strong>be</strong>proeven, te evalueren en er misschien verder aan te werken met Britse ingenieurs.<br />
Dat laatste schema was niet doenbaar, want een groep van Britse ingenieurs die op Belgisch<br />
grondgebied zouden werken, zou een <strong>be</strong>langrijk politiek schandaal in dit land kunnen worden,<br />
en hoge hoofden zouden vallen. Er was het eeuwige probleem van de neutraliteit van België<br />
dat roet in het eten gooide! Een alternatief schema was één ingenieur te zenden die een piloot<br />
moest zijn die kon doorgaan voor een Belg, hem laten werken samen met Belgische<br />
ingenieurs, en hem contact laten houden met Rolls-Royce en Supermarine-Vickers om de<br />
mogelijkheden van de toestellen nog verder te ontwikkelen tot ze klaar waren om<br />
overgevlogen te worden. <strong>De</strong> Britse ingenieur zou ook de vliegtuigen moeten keuren en<br />
schatten, het was dus absoluut nodig dat hij piloot moest zijn. <strong>De</strong> Britse Service wist van mijn<br />
connecties met de Trioteignes, met het kasteel waarin de prototypes verborgen werden<br />
gehouden. Ik kon natuurlijk in België niet in mijn Royal Air Force uniform rondlopen, dus<br />
werd het geregeld met Belgische Generaals en met de Belgische Geheime Dienst dat ik een<br />
Belgische identiteitskaart en een uniform van de Belgische Luchtmacht zou krijgen. Mijn<br />
papieren en mijn uniform zijn echt, trouwens, afgeleverd door de <strong>be</strong>treffende, correcte<br />
administratie van de Belgische Staat. Ik werd opgevoed tot ik twaalf jaar oud was door<br />
Belgische kinderjuffrouwen en door mijn moeder; ik spreek dus even goed Frans als Engels,<br />
en zonder accent. Dat kun jij keuren. Ik was de niet ideale, maar wel de <strong>be</strong>ste persoon<br />
voorhanden die de Service naar hier kon zenden.’<br />
Carter glimlachte terwijl hij dit vertelde, hij vond het blijkbaar ook een goede grap, helemaal<br />
in de lijn van zijn avontuurlijk karakter.<br />
Hij vertelde verder, ‘ik werk aan de motoren, aan het profiel van de romp, aan de <strong>be</strong>wapening,<br />
aan de <strong>be</strong>sturing en aan andere kleine kenmerken van de toestellen, hoewel de Belgen hun<br />
<strong>be</strong>ste werk al volop gedaan heb<strong>be</strong>n, een merkwaardige prestatie, en ik zend verslagen naar<br />
Groot-Brittannië over hoe deze toestellen naar mijn mening onze eigen oorlogsindustrie<br />
vooruit kunnen helpen. Ik werk daar niet alleen aan. Max Vinck is een Belgische piloot en<br />
ingenieur, en af en toe komen mensen van de Vresele Fabrieken naar hier om de vliegtuigen<br />
af te werken. Violaine Vresele is niet slechts de verloofde van Georges Trahty. Ze vormt ons<br />
<strong>be</strong>langrijkste contact met de fabrieken van haar vader en met haar broeder en familie die de<br />
<strong>be</strong>langrijkste ontwerpers waren. Violaine is alles<strong>be</strong>halve een breinloos klein meisje. Ze<br />
studeerde fysica op haar eentje en ze helpt haar vader in zijn <strong>be</strong>heer. Ze weet nu wel ongeveer<br />
waarover het gaat met vliegtuigen, over de luchtstromen rond de romp en waarom motoren<br />
Copyright: René Jean-Paul <strong>De</strong>wil © Aantal woorden: 130919 Maart-Juni 2012