De Blauwe Bloemen - Theartofpainting.be

De Blauwe Bloemen Blz.: 143 / 217
operationele eskadrons. De resterende honderd toestellen dienden in de Vliegschool en in het
Opleidingscentrum voor Onderluitenants, de school voor de Piloot-onderofficieren die
Officier wilden worden en voor Officieren die piloten wilden worden, en ook in de
Vliegonderneming, de Entreprise Aéronautique, een dienst waarin militaire vliegtuigen
gebouwd en getest weren.
Van de honderdtachtig vliegtoestellen die in actieve dienst vlogen, was de grote meerderheid
samengesteld uit Fairey-Fox machines van verschillende types, waaronder tweeëndertig meer
recente modellen uitgerust met Franse Hispano-Suiza motoren van achthonderd vijftig
paardenkracht. Die laatste toestellen konden aan meer dan driehonderd kilometer per uur
vliegen. De Fairey-Fox toestellen werden meestal als observatievliegtuigen gebruikt.
De observatie-eskadrons kregen hun opdrachten rechtstreeks van het Belgisch Leger.
Vliegtuigen werden nog steeds aanzien als een hulp voor het Landleger, zodat de
groepsleiders van de piloten hun bevelen rechtsreeks van de Legerbevelhebbers kregen.
Andere observatievliegtuigen waren de negentien in België vervaardigde Renard R.31
toestellen. Voor bombardementen kon de Belgische Luchtmacht dertien Fairey-Battle lichte
bommenwerpers inzetten. Die toestellen konden maximum acht bommen onder hun vleugels
houden. Ze waren niet uitgerust met moderne apparaten om doelwitten te kiezen, zodat de
bommen gewoon op zicht moesten gelost worden door de observator, de tweede man in de
cockpit.
De Luchtmacht bezat ook eenenvijftig jachtvliegtuigen, waarvan er vijftien de Gloster
Gladiator dubbeldekkers waren, oude en trage toestellen. De enige, echt moderne jagers
waren de elf Hawker Hurricane toestellen en de vijfentwintig Fiat CR.42. Die laatste waren
ook tweedekkers, maar ze konden in prestaties vergeleken worden met de Hurricanes. De
Italiaanse Fiat jagers werden slechts afgeleverd aan de Luchtmacht in maart 1940. Ze
vertoonden snel belangrijke gebreken, zoals het verlies in hun Constantinescu’s van de
synchronisatie tussen de machinegeweren en de motor. Menige piloot keerde van eerste
opdrachten al terug met gaten in de schroefbladen van zijn toestel.
Die aantallen toestellen moeten vergeleken worden met de ongeveer vierduizend vliegtuigen
die de Luftwaffe in de strijd kon werpen op 10 mei. Indien slechts de helft van die toestellen
snelle jagers en bommenwerpers waren, dan nog stond David heel klein vóór Goliath, maar
men kon geen Messerschmitt Bf109 met een steenworp uit de lucht halen!
België had zich uitgeroepen tot neutraal gebied, een positie die kostbaar bleek aan Koning en
Regering, zodat het overgrote deel van de vliegtuigen voor observatie bleven dienen, de
Fairey-Fox en de Renard R.31. Slechts vierenzestig machines, de Hurricanes, de Gladiators en
de Fiat CR.42 als jachttoestellen en de dertien Fairey-Battle bommenwerpers konden
offensieve wapens genoemd worden. De Fairey-Battle waren slechts lichte bommenwerpers
die, hoewel ze uitstekende vliegtuigen waren toen ze gebouwd werden, oud en traag bleven in
1940 vergeleken bij de Britse en Duitse jachtvliegtuigen, zodat ze gemakkelijk konden
opgevangen worden en uit de lucht geschoten.
De Belgische Luchtmacht bestond uit drie operationele regimenten, elk georganiseerd in drie
groepen van in principe twee eskadrons elk met een dozijn vliegtuigen per eskadron.
Het Eerste Observatie Regiment bestond aldus uit zes groepen en slechts evenveel eskadrons
die de oneven nummers van één tot elf kregen, waarschijnlijk in de hoop dat ooit eskadrons
met even nummers er zouden aan toegevoegd worden. De eerste drie eskadrons vlogen met de
Copyright: René Jean-Paul Dewil © Aantal woorden: 130919 Maart-Juni 2012