04.05.2013 Views

De Blauwe Bloemen - Theartofpainting.be

De Blauwe Bloemen - Theartofpainting.be

De Blauwe Bloemen - Theartofpainting.be

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

<strong>De</strong> <strong>Blauwe</strong> <strong>Bloemen</strong> Blz.: 181 / 217<br />

Hij had twee jaar gestudeerd voor ingenieur aan de Universiteit van Leuven, wat vooral<br />

<strong>be</strong>tekende dat hij cursussen van fysica en wiskunde gekregen had, maar hij moest opbiechten<br />

aan haar dat hij zwak geweest was en zijn studies opgegeven had om een contract te tekenen<br />

bij de Luchtmacht. Hij had het wel heel gemakkelijk gehad tijdens zijn studies, misschien te<br />

gemakkelijk, misschien had hij zich te zeer verveeld, maar hij wou nu nog enkele jaren bij de<br />

Luchtmacht blijven, doch daarna toch weer naar de Universiteit terugkeren en zijn studies van<br />

ingenieur tot voleinding brengen, ofwel een werk aannemen in de vliegtuigindustrie.<br />

Nadat hij was <strong>be</strong>ginnen te spreken had Violaine heel handig dat alles uit zijn neus getrokken,<br />

zij het snel, alles wat ze nodig moest weten. Neen, hij kon geen speciale interesse opbrengen<br />

voor financiën. Hij voelde zoals zijn vriend Bastien wat dat <strong>be</strong>trof. Ze lieten <strong>be</strong>iden financiën<br />

en administratie over aan Jean-André de Trioteignes.<br />

‘Mijn broer en neef zijn ingenieur,’ zei Violaine hem dan. ‘Zij knutselen aan vliegtuigen. Ze<br />

zagen mijn oren af met praat over vleugelprofielen en over de structuur van rompen en roeren<br />

en zelfs over machinegeweren telkens ik hen ontmoet. Je zou hen moeten leren kennen. Ze<br />

zijn nog geen piloten, maar ze volgen juist nu nog lessen. Ze zouden een fabriek voor<br />

vliegtuigbouw willen opzetten. Je zou hen misschien kunnen helpen!’<br />

Dat trok inderdaad de aandacht van Georges, en ook naar het meisje dat hij eerst saai en<br />

oninteressant had <strong>be</strong>schouwd. Ze sprak in een warme, ietwat rauwe, sensuele stem. Ze sprak<br />

haar woorden langzaam en goed gearticuleerd uit, maar fijn, zonder fouten, praktisch zonder<br />

accent, en ze maakte mooie zinnen af in het Frans. Hij <strong>be</strong>greep dat haar moedertaal Vlaams,<br />

Nederlands, was. Hij vroeg wat zij gestudeerd had, en ze gaf hem daarop weer één van haar<br />

enigszins spottende blikken, die toen toch ook voor het eerst een <strong>be</strong>etje flirtend leken Ze dacht<br />

waarschijnlijk over hem tot een paar ogenblikken geleden dat hij een vervelende hogere<br />

klasse domme jongen was die slechts zijn knap uiterlijk kon gebruiken op meiden. Nu meende<br />

ze dat Georges haar eveneens voor een onkundige, domme meid had aanzien. Ja, Violaine had<br />

gestudeerd. Ze was haar voorlaatste jaar aan het volbrengen aan de Universiteit van Gent. Ze<br />

wou een Dokter in de Rechten worden. Na dit jaar had ze nog één jaar, haar laatste jaar, te<br />

studeren, maar ze wou wellicht nog een paar jaar aan de universiteit blijven. Dat schrok<br />

Georges wakker! Violaine was eenentwintig had hij ook gehoord, en dat <strong>be</strong>tekende dat ze zeer<br />

knap in haar hoofd was en over één of twee jaar van haar middelbare school was gesprongen,<br />

of zeer vroeg was <strong>be</strong>ginnen te studeren.<br />

‘Ik sprong inderdaad een jaar over,’ gaf Violaine eerder trots toe.<br />

Dat maakte van haar een half wonderkind, meende Georges, en het gesprek viel weer stil.<br />

Even later vroeg hij met haar te dansen, en ze aanvaarde dat neerbuigend. Ze bleven echter<br />

praten terwijl ze over de dansvloer schoven. Ze was geen goede danseres, en Georges kon al<br />

evenmin goed dansen, maar Georges was blij om aan de tafel te ontsnappen. Na een derde<br />

dans zei Violaine dat ze moe was van over de vloer te dartelen, maar wanneer hij haar terug<br />

naar de tafel wou <strong>be</strong>geleiden, weigerde ze dat.<br />

‘Neen, niet naar de tafel,’ smeekte ze. ‘Kunnen we niet ergens anders naartoe gaan?’<br />

Georges keek rond, vond de bar en de zware drinkers daar niet erg aantrekkelijk, zag de tuin<br />

door de openstaande deuren en stelde voor door met zijn blik te wijzen, ‘naar daar?’<br />

Het was een mooie, warme zomeravond. Ze waren buiten blijven staan om de tuin te<br />

overzien, daarna slenterden ze tussen de struiken en de bomen. Meerdere koppels wandelden<br />

daar, niet erg gezind op gezelschap. Georges stak een sigaret op en vroeg slechts daarna, een<br />

<strong>be</strong>etje <strong>be</strong>schaamd, of zij ook rookte, waarop ze ja antwoordde, en hij presenteerde haar ook<br />

één van zijn sigaretten. Violaine bleef eerst zwijgen, maar dan schoten ze weer in gang met<br />

een conversatie. Georges vond Violaine bijzonder intelligent, een vrouw met een zeer koele,<br />

Copyright: René Jean-Paul <strong>De</strong>wil © Aantal woorden: 130919 Maart-Juni 2012

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!