Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>De</strong> <strong>Blauwe</strong> <strong>Bloemen</strong> Blz.: 33 / 217<br />
Hoofdstuk 2. Van Kerstmis tot 13 januari<br />
Arlette de Trahty<br />
Kerstmis en de volgende dagen verliepen aangenaam voor onze gasten, van wie de meesten<br />
minstens veertien dagen te Trioteignes zouden blijven, tot na Nieuwjaar. Elk ontbijt, elk<br />
middagmaal en elk avondmaal, alsook de namiddag thee, werden georganiseerd alsof het<br />
feesten waren, al bleven ze veel meer informeel en kort dan op Kerstavond. Grootvader<br />
Charles toonde op die manier hoezeer hij er van hield om mensen te ontvangen, en de gasten<br />
reageerden dankbaar en goedhartig daarop. Voor de nacht van Sint-Silvester, onze<br />
Nieuwjaarsnacht, werden veel meer mensen nog naar het kasteel uitgenodigd, de meesten<br />
onder hen goede vrienden uit het dorp. We hielden een zeer levendige danspartij en een<br />
feestelijk avondmaal. Het weer werd zo mogelijk nog kouder, het bleef droog maar vroor<br />
hard, en daarna sloeg het om naar wat warmer maar vochtiger weer, zodat Virginie en ik er<br />
niet erg aan hielden in de bossen rond te lopen en ons op ontdekkingstochten te wagen. <strong>De</strong><br />
winterdagen bleven kort, som<strong>be</strong>r en koud.<br />
Onze stemming was ook niet bijzonder blijmoedig, hoewel we veel plezier <strong>be</strong>leefden aan ons<br />
nieuw speelgoed en onze nieuwe boeken. We hadden heel wat geschenken gekregen met<br />
Kerstmis! Het humeur van onze familie en van onze vrienden bleef niet uitgesproken<br />
gemelijk, want iedereen pro<strong>be</strong>erde er het <strong>be</strong>ste van te maken ter ere van Charles en Anne en<br />
Claire. <strong>De</strong> open haard in de conversatiekamer zorgde voor gezelligheid en feestelijkheid, en er<br />
werd mooie muziek gespeeld. We voelden ons allen fijn in dit vriendelijk gezelschap, maar<br />
niettemin brak een duistere ondertoon het al te luide lachen en het geluk leek thans meer<br />
onderdrukt, meer gevuld met enige schaamte, dan op Kerstavond. Alsof bij algemeen akkoord<br />
werd de radio niet open gedraaid en de weinige nieuwsbladen die onze afzondering <strong>be</strong>reikten<br />
werden voor een tijdje ongelezen in een hoek van de bibliotheek gelaten. Virginie en ik<br />
luisterden wel ’s avonds naar de radio in de Orangerie. We slopen uit het kasteel naar de gang<br />
van de bovenverdieping voor meer spontane kreten en lachen. <strong>De</strong> piloten waren een uitbundig<br />
stel!<br />
Wij zelf verkozen overdag in het kasteel en in de Orangerie te blijven, maar af en toe kreeg<br />
toch de een of andere dame de lust om inkopen te gaan doen of om eenvoudigweg langs de<br />
winkelramen te slenteren in de nabij liggende grote stad van Namen. Soms jammerden we dan<br />
lang genoeg tot we mochten meerijden met de dames in één of twee auto’s. We hielden ons<br />
natuurlijk ook heel erg <strong>be</strong>zig met de koppels en de groepen te volgen die gingen wandelen in<br />
het dorp of door de bossen van het domein van Trioteignes. We verstopten ons zelfs soms, en<br />
we <strong>be</strong>slopen hen. We ondervroegen steevast de gasten over wat er was verteld dat we niet<br />
hadden kunnen overhoren. Sommigen wuifden ons weg, maar velen ook vertrouwden ons<br />
heel wat toe, misschien gelovend dat we toch niet veel <strong>be</strong>grepen van wat er verteld werd. We<br />
<strong>be</strong>grepen echter heel goed de volle <strong>be</strong>tekenis van wat we hoorden, wel toch meestal, en we<br />
lieten onze overvloedige fantasie spelen. Een volledig verschillend, verrassend en<br />
verwonderlijk <strong>be</strong>eld van de wereld vormde zich zo langzamerhand in ons brein. We regen de<br />
<strong>be</strong>etjes van onze informatie die we aanhoorden zoals parels aan een halsketting, en we<br />
weefden onze web<strong>be</strong>n.<br />
Copyright: René Jean-Paul <strong>De</strong>wil © Aantal woorden: 130919 Maart-Juni 2012