AC 10 2010 (PDF, 1.35 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

2388 HOF VAN CASSATIE Nr. 572
dat de schade, zoals hij die omschreven heeft, onmogelijk anders kan worden bepaald 2 .
(Artt. 1382, 1383 en 1384, eerste lid, BW)
(V. T. S. e.a.; ten aanzien van OHRA BELGIUM nv)
ARREST
(AR C.09.0475.N)
I. RECHTSPLEGING VOOR HET HOF
Het cassatieberoep is gericht tegen een arrest, op 11 februari 2009 gewezen
door het hof van beroep te Antwerpen.
De zaak is bij beschikking van de eerste voorzitter van 16 augustus 2010
verwezen naar de derde kamer.
Afdelingsvoorzitter Robert Boes heeft verslag uitgebracht.
Advocaat-generaal Ria Mortier heeft geconcludeerd.
II. CASSATIEMIDDELEN
De eiser voert in zijn verzoekschrift twee middelen aan.
Het verzoekschrift is aan dit arrest gehecht.
III. BESLISSING VAN HET HOF
Beoordeling
Eerste middel
1. Overeenkomstig artikel 46, §2, tweede lid, van de Arbeidsongevallenwet,
mag de volgens het gemeen recht toegekende vergoeding, die geen betrekking
kan hebben op de vergoeding van de lichamelijke schade zoals zij gedekt is door
deze wet, samengevoegd worden met de krachtens deze wet toegekende vergoedingen.
2. Deze bepaling houdt in dat het slachtoffer van de voor het ongeval aansprakelijke
derde slechts vergoeding van de lichamelijke schade kan vorderen
wanneer de volgens het gemeen recht berekende vergoeding meer bedraagt dan
de schadeloosstelling die op grond van de Arbeidsongevallenwet wordt toegekend
en enkel voor het verschil.
Dit cumulatieverbod geldt slechts in zoverre de schade waarvoor vergoeding
gevorderd wordt, gedekt wordt door de Arbeidsongevallenwet.
Wanneer, volgens de criteria van de Arbeidsongevallenwet, geen vergoeding
wordt toegekend voor de schade waarvoor het slachtoffer naar gemeen recht
vergoeding vordert, heeft het slachtoffer, dat zelf geen schuld treft, jegens de
aansprakelijke recht op integrale vergoeding van deze schade mits deze schade in
gemeen recht bewezen is.
3. De appelrechter stelt vast dat op basis van de arbeidsongevallenwetgeving
vergoedingen zijn uitbetaald aan de eiser voor medische kosten, verplaatsingskosten,
tijdelijke en blijvende arbeidsongeschiktheid.
4. Met betrekking tot de materiële professionele schade oordeelt de appel-
2 Zie Cass., 22 april 2009, AR P.08.0717.F, AC, 2009, nr. 268.