AC 10 2010 (PDF, 1.35 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

Nr. 576 HOF VAN CASSATIE 2401
misdrijf tegen personen of goederen zoals bedoeld in artikel 2, 4°, Camerawet.
Het onderdeel dat ervan uitgaat dat het gebruik van de beelden opgenomen
door de in de Camerawet bedoelde bewakingscamera's beperkt is door hetgeen in
artikel 2, 4°, van diezelfde wet aangegeven wordt als definitie van bewakingscamera's,
faalt naar recht.
Tweede onderdeel
6. Het onderdeel voert schending aan van de artikelen 2, 5°, en 6, §1, Camerawet:
de appelrechters oordelen ten onrechte dat B D B en M D M behoren tot
de verantwoordelijken voor de verwerking ondanks het feit dat niet blijkt dat zij
de bewakingscamera's hebben geplaatst en blijkt dat zij niet het doel en de
middelen voor de verwerking van persoonsgegevens hebben bepaald; de appelrechters
stellen immers vast dat de bewakingscamera's reeds geplaatst waren
vóór 31 mei 2007.
7. Artikel 2, 5°, Camerawet bepaalt dat voor de toepassing van deze wet onder
verantwoordelijke voor de verwerking wordt verstaan: de natuurlijke persoon of
de rechtspersoon, de feitelijke vereniging of het openbaar bestuur, die alleen of
samen met anderen het doel en de middelen voor de verwerking van persoonsgegevens
bepaalt.
Artikel 6, §1, Camerawet bepaalt dat de beslissing tot het plaatsen van een of
meer bewakingscamera's in een voor het publiek toegankelijke besloten plaats
wordt genomen door de verantwoordelijke voor de verwerking.
8. Voormelde bepalingen sluiten niet uit dat de in artikel 2, 5°, Camerawet
bedoelde verantwoordelijke voor de verwerking, de opvolger is van degene die
de beslissing tot het plaatsen van een of meer bewakingscamera's in een voor het
publiek toegankelijke besloten plaats heeft genomen.
Het onderdeel kan niet worden aangenomen.
Tweede middel
Eerste onderdeel
9. Het onderdeel voert schending aan van artikel 89bis Wetboek van Strafvordering
en de artikelen 1 en 1bis Huiszoekingswet: het arrest oordeelt ten
onrechte dat het woord zoeking in het wettelijke begrip van huiszoeking, te
begrijpen als het doorzoeken, een zekere dwangmaatregel inhoudt; de voorafgaande
schriftelijke toestemming van de betrokkene tot de huiszoeking in de zin
van artikel 1bis Huiszoekingswet sluit uit dat er sprake is van enige dwang.
10. Het arrest oordeelt dat M D M vrijwillig beelden aan de substituut procureur
des Konings heeft vertoond en heeft overhandigd aan de politiediensten. Het
oordeelt ook, met overname van de redenen van het beroepen vonnis, dat zulks
gebeurde in overeenstemming met de bepalingen van de Camerawet. Die reden
draagt de beslissing dat de vergaring, de overhandiging en de inbeslagname van
die beelden regelmatig zijn.
Het onderdeel dat deze reden niet aanvecht, is gericht tegen een overtollig
motief, kan niet tot cassatie leiden en is bijgevolg niet ontvankelijk.
Tweede onderdeel