AC 10 2010 (PDF, 1.35 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

Nr. 588 HOF VAN CASSATIE 2447
productie-apparaat, noch 2. de reorganisatie van de staalfabriek door het hergroeperen van
diensten, te dezen de diensten "Production P.M.L. - Four - M.E.P.", noch 3. het invoeren
van een nieuwe functie voor de "coördinatie - kwaliteit stroomafwaarts van continugieterij",
hoe essentieel die functie ook is voor de nieuwe commerciële strategie die de
onderneming ontwikkeld heeft onder de noemer "kernactiviteit", waarbij zij al haar
middelen aanwendde om topproducten met de hoogst mogelijke toegevoegde waarde te
vervaardigen, noch 4. de belangrijke investeringen die in 2004 werden gedaan om de
machine - continugieterij aan te passen, zodat er dikkere dan de tot dan toe vervaardigde
staalplakken geproduceerd konden worden en aldus nieuwe markten aangeboord konden
worden, noch 5. de zware financiële verliezen die tussen 2000 en 2003 een vermindering
van de personeelskosten hadden vereist en in 2002-2003 tot een personeelsverlies van 25
pct. hadden geleid, waardoor een nieuwe industriële organisatie met nieuwe uitbreidingsprojecten
tot stand was gekomen, noch 6. de omstandigheid dat (de eiser) volledig op de
hoogte was van die uitbreidingsprojecten en van de problemen die zij voor de productie
tot gevolg hadden, noch 7. het feit dat de erkende bekwaamheden, ervaring en expertise
(van de eiser) en zijn deelname aan die projecten, hem in de ogen van de directie van de
onderneming terecht de meest aangewezen persoon maakten om die nieuwe functie uit te
oefenen, waarin zijn taak erin bestond toezicht te houden op de kwaliteit en de productiemethodes
voortdurend te heroriënteren, noch 8. de omstandigheid dat de nieuwe functie
geenszins neerkwam op een achteruitgang of een degradatie (van de eiser), maar integendeel
van strategisch belang was, wat onderstreept wordt door het feit dat hij in die functie
verantwoordelijk was voor drie cruciale afdelingen, noch 9. het feit dat er (aan de eiser)
een opleidingsopdracht toevertrouwd werd, gelet op de expertise die hij binnen de onderneming
in zijn domein vergaard heeft, logisch en terecht lijkt, noch 10. de omstandigheid
dat de toewijzing van de nieuwe functie een voor de hand liggende voorzorgsmaatregel
kon vormen, daar (de eiser) van plan leek om de onderneming te verlaten, noch 11. de
omstandigheid dat voor de nieuwe functie, noch het loon noch de arbeidsvoorwaarden
(plaats, werktijden, ...) hoe dan ook zijn gewijzigd, waren omstandigheden die een eenzijdige
wijziging, door de werkgever, van een wezenlijk bestanddeel van de
arbeidsovereenkomst konden verantwoorden. Geen van die gegevens wegen immers op
tegen het beginsel dat de werkgever verbiedt om een wezenlijk bestanddeel van de
arbeidsovereenkomst te wijzigen.
Het arrest heeft bijgevolg niet wettig kunnen besluiten dat de eiser niet het bewijs
leverde van een eenzijdige en ingrijpende wijziging van de arbeidsvoorwaarden, die overeenkwam
met een beëindiging van de arbeidsovereenkomst door de verweerster (schending
van de artikelen 1134 van het Burgerlijk Wetboek, 20, 1°, 32 en 37 van de wet van 3
juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten en 2, §1, van de wet van 19 maart 1991
houdende bijzondere ontslagregeling voor de personeelsafgevaardigden in de ondernemingsraden
en in de comités voor veiligheid, gezondheid en verfraaiing van de werkplaatsen
alsmede voor de kandidaat-personeelsafgevaardigden) en heeft de vordering, die
strekte tot het verkrijgen van een opzeggingsvergoeding, niet wettig ongegrond kunnen
verklaren (schending van artikel 16 van de wet van 19 maart 1991 houdende bijzondere
ontslagregeling voor de personeelsafgevaardigden in de ondernemingsraden en in de
comités voor veiligheid, gezondheid en verfraaiing van de werkplaatsen alsmede voor de
kandidaat-personeelsafgevaardigden, of, op zijn minst, van de artikelen 39, §1, en 82 van
de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten).
Tweede onderdeel
Zo het Hof zou beslissen dat de beëindiging van de arbeidsovereenkomst niet alleen te
wijten is aan de schrapping, zonder het akkoord van de werknemer, van de door hem
uitgeoefende functie, dan moet erop gewezen worden dat de eiser betoogde dat het document
"organisatie van de staalfabriek", gepubliceerd in oktober 2002, erop wees dat de