AC 10 2010 (PDF, 1.35 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

2636 HOF VAN CASSATIE Nr. 636
aan.
De eiser III.1 voert in een memorie die aan dit arrest wordt gehecht, drie
middelen aan.
De eiseres III.2 voert geen middel aan.
Afdelingsvoorzitter Etienne Goethals heeft verslag uitgebracht.
Advocaat-generaal Marc Timperman heeft geconcludeerd.
II. BESLISSING VAN HET HOF
Beoordeling
Ontvankelijkheid van het cassatieberoep van de eiser I/II
1. Met toepassing van artikel 438 Wetboek van Strafvordering is het cassatieberoep
van de eiser II niet ontvankelijk.
(...)
Middelen van de eiser III.1
Eerste middel
5. Het middel voert schending aan van de artikelen 6.1 en 6.3.d EVRM en van
artikel 14.3.e IVBPR, alsook miskenning van het algemeen rechtsbeginsel
houdende het recht van verdediging: de eiser wordt schuldig verklaard, onder
meer, op grond van de verklaringen afgelegd door mevrouw E. B., zonder dat hij
ooit de gelegenheid kreeg de geloofwaardigheid van deze belangrijke getuige en
klaagster te bestrijden door haar persoonlijk te verhoren of te laten verhoren.
6. In zoverre het middel aldus kan worden begrepen dat geen ondervraging van
voornoemd slachtoffer werd toegestaan, alleen omdat volgens de appelrechters
een louter post factum voeren van tegenspraak zou volstaan en de belangen van
dit slachtoffer dergelijk verhoor ter rechtszitting niet zou toelaten, houdt het geen
rekening met de vaststelling van de appelrechters dat het slachtoffer reeds voordien
was overleden zodat zij aldus ter rechtszitting niet meer kon worden
verhoord.
In zoverre mist het middel feitelijke grondslag.
7. Het recht van verdediging en het recht op een eerlijk proces van de
beklaagde worden niet miskend door de omstandigheid dat hij wegens het vooraf
overlijden van het slachtoffer deze niet zelf kan ondervragen of laten ondervragen.
Deze beperking van het recht van verdediging van de beklaagde betreft
wel een feitelijk gegeven waarmee de rechter bij het vormen van zijn overtuiging
ook rekening moet houden. Dit gegeven zal de rechter afwegen tegenover de
andere hem overgelegde gegevens zoals de verklaringen van het slachtoffer of
van de medebeklaagden, de uitleg van de beklaagde zelf alsook de overige objectieve
en materiele gegevens eigen aan de zaak.
In zoverre het middel ervan uitgaat dat het hoe dan ook voor de beklaagde
moet mogelijk zijn door persoonlijke ondervraging van de getuige of klagende
partij een bezwarende verklaring tegen te spreken, faalt het naar recht.
8. Met de redenen die zij vermelden op p. 13, 14, 18 tot 25 van het arrest
oordelen de appelrechters wettig dat de onmogelijkheid om het slachtoffer