AC 10 2010 (PDF, 1.35 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

Nr. 575 HOF VAN CASSATIE 2397
vraag te weten of de grond van verval al dan niet vaststaat, betreft de gegrondheid
van het hoger beroep, niet de ontvankelijkheid ervan. De inverdenkinggestelde
heeft immers belang om tegen die beslissing op te komen.
4. Het arrest oordeelt dat de eisers niet aantonen hoe hun recht van verdediging
op onherstelbare wijze zou geschonden zijn door de verwijzing wegens
bezwaren en dat de argumenten ontwikkeld in conclusie dienaangaande het
tegendeel bewijzen.
Aldus onderzoekt het arrest de gegrondheid van het verweer met betrekking tot
de aangevoerde grond van verval van de strafvordering om het hoger beroep af te
wijzen.
5. Hieruit volgt dat de omstandigheid dat het arrest het hoger beroep niet
ontvankelijk verklaart, hen niet kan grieven.
Het onderdeel is bij gebrek aan belang niet ontvankelijk.
(...)
Derde middel
13. Het middel voert schending aan van artikel 63 Wetboek van Strafvordering,
artikel 4 Voorafgaande Titel Wetboek van Strafvordering en artikel 17
Gerechtelijk Wetboek: het bestreden arrest oordeelt onterecht dat de onrechtmatigheid
van de beweerde schade uit het misdrijf niet de ontvankelijkheid van de
burgerlijkepartijstelling maar de grond van de zaak betreft; nochtans volstaat het
niet dat de aangevoerde schade het gevolg is van een misdrijf; daarenboven moet
het slachtoffer een rechtmatig belang hebben; enkel de schade die het gevolg is
van het verlies van een niet-onrechtmatig voordeel of belang, kan grond tot
vergoeding opleveren.
14. Anders dan het middel aanvoert, oordelen de appelrechters niet "dat het
gegeven dat de [verweerder] had meegewerkt aan een misdrijf niets afdeed van
deze ontvankelijkheid", maar alleen dat "het feit dat de [verweerder] mogelijks
zou hebben meegewerkt aan een fiscaal misdrijf" aan de ontvankelijkheid niets
afdoet. Zij beschouwen aldus deze medewerking geenszins als een vaststaand
feitelijk gegeven.
In zoverre berust het middel op een verkeerde lezing van het arrest en mist het
feitelijke grondslag.
15. Krachtens artikel 63 Wetboek van Strafvordering volstaat het voor een
ontvankelijke burgerlijkepartijstelling te kunnen beweren door het misdrijf benadeeld
te zijn geweest, dit wil zeggen dat de bewering omtrent de schade die door
het misdrijf zou zijn geleden, aannemelijk wordt gemaakt. Bijgevolg moet voor
de ontvankelijkheid van de burgerlijkepartijstelling het rechtmatige karakter van
die schade niet worden bewezen.
16. Wanneer de onrechtmatigheid van de beweerde schade niet prima facie uit
de omstandigheden van de zaak blijkt, vermag het onderzoeksgerecht te oordelen
dat de aanvoeringen daaromtrent de grond van de zaak betreffen en de ontvankelijkheid
van de burgerlijkepartijstelling niet in de weg staan.
Het middel dat ervan uitgaat dat het onderzoeksgerecht steeds zelf de rechtmatigheid
van de schade moet vaststellen, faalt in zoverre naar recht.