AC 10 2010 (PDF, 1.35 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

2606 HOF VAN CASSATIE Nr. 629
Een uitbetalingsinstelling, die de opdracht heeft de aanvraag van de werkloze bij de
eiser op een correcte wijze te behandelen, zal bij de aanvraag van de werkloze, die recht
heeft op de toeslag, bijgevolg alle stukken moeten voegen "die twintig jaar beroepsverleden
bewijzen". Als zij dat niet doet, zal het bedrag van de uitkering van de werkloze
worden berekend op grond van het werkelijk bewezen beroepsverleden.
Artikel 90, eerste lid, van het koninklijk besluit van 25 november 1991 vereist dat het
dossier, om volledig te zijn, alle stukken moet bevatten die nodig zijn om over het recht
op uitkeringen te beslissen en het bedrag ervan te bepalen.
Een dossier is dus niet volledig indien het bureau op basis van dat dossier niet in staat is
over de rechten van de werkloze te beslissen, inzonderheid omdat het niet de bij de reglementering
voorgeschreven documenten bevat (geen formulier C4, geen formulier tot
aangifte van de persoonlijke en familiale toestand, terwijl dat formulier vereist is) en de
werkloze op basis daarvan niet tot het recht op uitkeringen kan worden toegelaten.
Artikel 93, §2, van het ministerieel besluit van 26 november 1991 houdende toepassingsregelen
van de werkloosheidsreglementering bepaalt dat het werkloosheidsbureau
het dossier, indien het onvolledig is, terugzendt naar de uitbetalingsinstelling vergezeld
van een formulier "terugzending van het dossier" C 51, onder vermelding van alle ontbrekende
stukken en inlichtingen.
Artikel 93, §2, van het ministerieel besluit verplicht de eiser niet om, uit eigen beweging,
bij elke sociaal verzekerde na te vragen of deze geen andere gegevens in zijn bezit
heeft op grond waarvan hem méér rechten kunnen worden toegekend dan die waarop hij
recht zou hebben volgens het dossier, zoals het door zijn uitbetalingsinstelling is opgemaakt.
3. Zo blijkt uit de feiten en stukken waarop het Hof vermag acht te slaan, dat:
- de verweerder zijn aanvraag heeft ingediend en daarin heeft verklaard dat hij
"begonnen is te werken" in 1965;
- zijn dossier een formulier C4 bevatte, dat een beroepsverleden van vijftien jaar
bewees;
- de eiser, die over alle documenten beschikte om te beslissen over het recht van de
verweerder op werkloosheidsuitkeringen, hem uitkeringen heeft toegekend op basis van
zijn beroepsverleden, zoals dat in zijn dossier aangetoond wordt.
4. Het arrest, dat beslist dat "de verplichtingen (van de uitbetalingsinstellingen) (om)
advies (te) geven aan de werkloze en hem alle nuttige inlichtingen over zijn rechten en
verplichtingen (te) verschaffen, bijkomstig zijn ten opzichte van de (aan de eiser) opgelegde
plichten, daar de eiser zorgt voor de opmaak van de documenten en zijn eerste
opdracht (ten aanzien van die van de uitbetalingsinstellingen) in het behandelen van de
aanvragen van de sociaal verzekerden bestaat", en dat alleen de eiser een fout heeft
begaan, in zoverre zijn documenten het niet mogelijk zouden hebben gemaakt om bij de
eiser de vereiste inlichtingen te verzamelen, schendt aldus de in het middel bedoelde
wettelijke bepalingen, die de opdracht van de eiser, die erin bestaat te beslissen over de
rechten van de sociaal verzekerden, afbakenen ten aanzien van die van de verweerster, die
erin bestaat de werkloze te informeren en zijn aanvraag correct te behandelen door de
door de reglementering vereiste documenten en verantwoordingsstukken hierbij te voegen
(schending van de artikelen 7, §1, derde lid, i), en 2, van de besluitwet van 28 december
1944, 18 (voor zover nodig), 24, 133, §1, 1°, en 2, eerste lid, van het koninklijk besluit
van 25 november 1991, 3, eerste lid, van het handvest).
Het arrest, dat beslist dat de eiser zijn verplichting om de verweerster de nodige instructies
te geven, niet is nagekomen, in zoverre de aan de uitbetalingsinstellingen ter beschikking
gestelde formulieren niet de mogelijkheid zouden hebben geboden om de gegevens