AC 10 2010 (PDF, 1.35 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

Nr. 594 HOF VAN CASSATIE 2465
vrijheidsberoving 6 september 2010 om 11u10; het proces-verbaal nr.
105961/2010 van 7 september 2010 vermeldt echter als tijdstip van vrijheidsberoving
7 september 2010 om 11u10; door tweemaal een ander tijdstip van effectieve
vrijheidsbeneming te vermelden, kan niet worden nagegaan of het aanhoudingsbevel
is betekend binnen de wettelijk bepaalde termijn van 24 uren.
2. Volgens het middel wijst het proces-verbaal van 6 september 2010 op een
vrijheidsberoving op die datum om 11u10, terwijl het proces-verbaal van 7
september 2010 wijst op een vrijheidsberoving op 7 september 2010 om 11u10.
Deze vermeldingen zijn chronologisch onverenigbaar en kunnen wijzen op een
verschrijving.
3. Het onderzoeksgerecht, dat de wettigheid van het bevel tot aanhouding moet
nagaan, vermag de voorkomende verschrijvingen met betrekking tot het verlenen
of het betekenen van dit bevel vast te stellen .
In zoverre het middel uitgaat van een andere rechtsopvatting, faalt het naar
recht.
4. Met het oog op de vaststelling van het juiste uur van de vrijheidsbeneming,
kunnen de rechters acht slaan op alle feitelijke gegevens die hen zijn voorgelegd.
5. De appelrechters oordelen: "Uit de inhoud van alle betrokken processenverbaal
blijkt overduidelijk dat zowel de interceptie en vrijheidsbeneming om
11u10 van [de eiser] en zijn vriendin als de huiszoeking in diens woning zijn
geschied op dinsdag 7 september 2010 en niet op 6 september 2010 zoals ingevolge
een louter materiële vergissing vermeld; de betekening van het bevel tot
medebrenging op 7 september 2010 om 14.35 uur en de betekening van het bevel
tot aanhouding op 8 september 2010 om 10.59 uur zijn dan ook regelmatig. "
De appelrechters stellen aldus in feite, mitsdien onaantastbaar, het tijdstip van
de effectieve vrijheidsberoving van de eiser vast, alsook de tijdige betekening
van het aanhoudingsmandaat binnen de vierentwintig uur van deze vrijheidsbeneming.
In zoverre het middel opkomt tegen deze feitelijke vaststellingen is het niet
ontvankelijk.
6. Voor het overige verantwoorden de appelrechters hun beslissing met betrekking
tot de regelmatigheid van de aanhouding naar recht.
In zoverre kan het middel niet worden aangenomen.
(...)
Dictum
Het Hof,
Verwerpt het cassatieberoep.
Veroordeelt de eiser in de kosten.
12 oktober 2010 – 2° kamer – Voorzitter en Verslaggever: de h. Goethals, afdelingsvoorzitter
– Gelijkluidende conclusie van de h. Duinslaeger, advocaat-generaal – Advocaat:
mr. Ch. Verhaeghe, Brussel.