AC 10 2010 (PDF, 1.35 MB) - Federale Overheidsdienst Justitie ...

Nr. 627 HOF VAN CASSATIE 2597
"De post-operatieve gevolgen en de daaruit voortvloeiende gevolgen" zijn met andere
woorden te wijten aan de ingreep en niet aan het ongeval.
In tegenstelling tot wat het arrest beweert, is de equivalentietheorie als dusdanig niet
van toepassing op een arbeidsongeval en, meer bepaald, op deze zaak.
De equivalentietheorie veronderstelt het bestaan van twee fouten die beide tot het
ontstaan van het ongeval hebben bijgedragen.
Het ongeval is geen fout. Volgens de hierboven geciteerde motivering van het arrest
bestaat de schade van de verweerder bovendien hoofdzakelijk in "post-operatieve
gevolgen en de daaruit voortvloeiende letsels". Bijgevolg kan niet worden aangenomen
dat het ongeval en de ingreep een even grote rol in het ontstaan van de schade van de
verweerder hebben gespeeld.
De beslissing dat de door de verweerder ondergane ingreep en de gevolgen daarvan in
een oorzakelijk verband staan met het litigieuze ongeval, op grond, in substantie, dat er
zonder het ongeval van de ingreep en de daaruit voortvloeiende gevolgen geen sprake zou
zijn geweest, is derhalve niet naar recht verantwoord (schending van alle in de aanhef van
het middel vermelde wetsbepalingen).
III. BESLISSING VAN HET HOF
Volgens artikel 7, eerste lid, van de Arbeidsongevallenwet, wordt als arbeidsongeval
aangezien elk ongeval dat een werknemer tijdens en door het feit van de
uitvoering van de arbeidsovereenkomst overkomt en dat een letsel veroorzaakt.
Artikel 9 van die wet bepaalt dat, wanneer de getroffene of zijn rechthebbenden
benevens het bestaan van het letsel, een plotselinge gebeurtenis
aanwijzen, het letsel, behoudens tegenbewijs, vermoed wordt door een ongeval
te zijn veroorzaakt.
Krachtens artikel 28 van dezelfde wet, heeft de getroffene recht op de geneeskundige,
heelkundige, farmaceutische en verplegingszorgen die ingevolge het
ongeval nodig zijn.
Het arrest beslist dat er grond bestaat om rekening te houden "met de heelkundige
ingrepen alsook met de rechtstreekse en onrechtstreekse gevolgen van die
ingrepen voor de medische toestand (van de verweerder)", op grond dat "de
deskundige (...) daarenboven opmerkt dat de heelkundige ingreep (aan de
verweerder) was voorgesteld als een oplossing voor de verschillende klachten en
pijnen die hij aan het ongeval overgehouden heeft, (dat) de deskundige overigens
erop wijst dat het betrokken ongeval, door de verergering van het letsel, de heelkundige
ingreep wel degelijk noodzakelijk heeft gemaakt, (dat) hieruit dus wel
degelijk blijkt dat de ingreep, zonder het ongeval, niet zou zijn uitgevoerd, (dat)
dat, a fortiori, ook geldt voor de post-operatieve gevolgen, en de hieruit voortvloeiende
letsels staan dus in een oorzakelijk verband met het ongeval, daar het
om onrechtstreekse gevolgen gaat", en bovendien dat "sommige artsen achteraf
(wel) de mening waren toegedaan dat de heelkundige ingreep van dokter S. niet
opportuun bleek te zijn, (maar dat) uit de bewoordingen van het verzoek om
instemming met de ingreep en vervolgens uit de instemming van de adviserend
geneesheer van (de eiseres) vooreerst blijkt dat de ingreep paste binnen de medische
behandeling van de gevolgen van het arbeidsongeval, dat de ingreep in een
oorzakelijk verband stond met het ongeval en deel uitmaakte van die medische
behandeling".