De meerwaarde van HKZ-certificering voor GGZ-instellingen

een (volledig) behandelplan bemoeilijkte de onderlinge communicatie tussen
behandelaren. Nu worden minder communicatiefouten gemaakt, waardoor de continuïteit
van zorg beter is en de cliënt minder last heeft van fouten in overdrachten. Ook is het
zorgproces beter gedocumenteerd, waardoor de klachtenafhandeling eenvoudiger is.
"Ik zie ook veranderingen in het soort en aantal klachten. Bij klachten over behandeling, ook met
betrekking tot de Wet Bopz, wordt nu veel beter onderbouwd waarom een hulpverlener zo
gehandeld heeft. Omdat dit goed wordt gedocumenteerd, wordt dit veel acceptabeler voor de
cliënt. De behandelaar heeft tegenwoordig de zorg netter gedocumenteerd en hierdoor kan een
commissie makkelijker tot uitspraken komen." (kwaliteitsmedewerker 1)
De cliënt heeft daarnaast meer inzicht in en invloed op de behandeling. Ook worden
minder (wettelijke) onderdelen vergeten. Sommige kwaliteitsmedewerkers denken dat
cliënten, door het uniform toepassen van het behandelplan, beter zullen worden
behandeld en meer tevreden zullen zijn. De cliënt heeft met zijn behandeling ingestemd
en weet wat hij of zij kan verwachten. Reële verwachtingen zullen de kans op klachten
verminderen. Het goed bijhouden van het behandelplan is tenslotte een hulpmiddel
tijdens een accountantscontrole op de DBC-registratie.
Hulpverleners
De hulpverleners zien vele voordelen. Voorheen hadden niet alle cliënten een
behandelplan en waren behandelplannen niet altijd up-to-date. De aanwezigheid van
behandelplannen is door HKZ sterk toegenomen. Het behandeltraject en tussentijdse
veranderingen daarin staan duidelijk op papier, met inbreng van de cliënt en de
hulpverleners. De cliënt weet wat hem te wachten staat, voelt zich gehoord en is meer
gecommitteerd aan zijn behandeling.
De hulpverleners plaatsen wel enkele kanttekeningen. De aanwezigheid van een
behandelplan kan ten eerste een soort schijnkwaliteit geven. Sommige cliënten weten
bijvoorbeeld niet eens dat ze een behandelplan hebben, ondanks dat deze ondertekend is.
Ook komt het voor dat gecontroleerd wordt op de aanwezigheid, maar niet op de inhoud
van de plannen. Om bureaucratie te beperken formuleren hulpverleners soms ook maar
één doelstelling en worden aanpassingen in de behandeling niet verwerkt. Als deze
hulpverleners aanpassingen maken dan is dit vaak in het kader van wetgeving en
financiering, bijvoorbeeld bij verandering van diagnose (DBC-kader) of bij
vrijheidsbeperkende maatregelen (BOPZ-kader).
72