herkese lâzım olan îmân - cubuklukoyu

mücâdele eden Jandark (Jeanne d’Arc) (John of Arc)ı, sihirbazlıklaithâm ederek, diri diri yakdılar. İspanyol doktoru ve teologuMichel Servénin de, teslîsi ve Îsâ aleyhisselâmın ulûhiyyetini redve Onun bir Peygamber ve kul olduğunu bildirmek için kitâb yazdığı,protestanlığın kurucularından olan Calvinin teşvîki ile 1553de Genevede diri olarak yakıldığı (Kâmûs-ul-a’lâm) ve (Larousse)dayazılıdır. İnsanın tüylerini ürperten Engizisyon (İnquisition)mahkemeleri kurarak, yüzbinlerce insanı haksız yere ve çok kerrelersırf servetlerini ele geçirmek için, “dinsiz” ilân edip, dürlü dürlüişkenceler yaparak öldürdüler. Ancak Allahü teâlâya mahsûsolan (Günâh afv etmek) kudretini, papazlara verdiler. Bunlar da,çeşidli menfe’atler karşılığı günâhları afv etdiler. Hattâ, Cennetdenyerler satdılar. En yüksek dînî liderleri Papalar ise, âdetâ dünyâyahâkim oldular. Dürlü behânelerle kralları bile aforoz ederek,(Excommunication), ya’nî dinsiz i’lân ederek bunları afv talep etmekiçin ayaklarına kadar gelmeye zorladılar. Mîlâdın 1077. nci senesindepapa Gregordan aforozunu kaldırması için Canossaya gelenAlman kralı dördüncü Hanri (Henry) [1] , kış günü çıplak ayaklapapanın serâyı önünde günlerce bekledi. Papaların arasında çokkorkunç cânîler çıkdı. Bunlardan biri olan Borjiya (Borgia), düşmanlarınıve bunların arasında bulunan din adamlarını dürlü dürlüzehrlerle öldürdü ve mallarını gasb etdi. Her dürlü rezâleti işledi.Kız kardeşi ile birlikde karı koca hayâtı yaşadı. Fekat mukaddesve günâhsız papa sayıldı. Hıristiyanlık dînine,papazların evlenmemesi,evlenmiş olan kimselerin kat’iyyen boşanmaması, günâhçıkarmak mecbûriyyeti gibi, mantık dışı kâideler konuldu. Dünyâdayaşamak âdetâ günâh sayıldı.Yedinci asrda zuhûr eden İslâm dîni, bu karanlık arasında birnûr gibi parladı. Aşağıda, islâm dîninden bahs ederken göreceğimizgibi, temâmiyle en mükemmel ve en mantıkî ve insânî esâslarüzerine kurulmuş olan bu yüce din, putperestlik karşısında olduğugibi, esâsı bozulmuş olan hıristiyanlık karşısında da derhal kolaycayayıldı. Aklı başında olan herkes, bu yeni dîne iki elle sarıldı.İlme ve fenne ve güzel ahlâka derin bir saygı ile bağlı olan müslimânlar,Allahü teâlânın ve Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem”emrine uyarak çok çalışdılar. Her dürlü ilmde, pek çok yenikeşfler yapdılar, pek çok dâhîler yetişdirdiler. Bugün kullanılanKİMYÂ ve CEBİR kelimeleri arabîden alınmışdır. Bu ve dahâpek çok misâller müslimânların ilme yapdıkları hizmetleri açıkcagöstermekdedir. Müslimânlar kısa zemânda büyük ilm merkezle-[1] Hanri, 498 [m. 1106] de öldü.– 101 –