herkese lâzım olan îmân - cubuklukoyu

lar ve geniş şalvarları ile hançerleri, onlara biraz acâib bir görünüşveriyordu. Ben, biraz mahcûb, biraz korkak bir hâlde kahvedeniçeri girerek, bir köşeye büzüldüm. Biraz sonra, onların kendi aralarındagizli gizli hafîf sesle konuşduklarını ve gözleri ile bana işâretetdiklerini gördüm. Muhakkak benden bahs ediyorlardı. Aklıma,Macaristanda işitdiğim ve müslimânların hıristiyanları nasılöldürdüklerini anlatan hikâyeler geldi. (Şimdi yerlerinden kalkacaklar,hançerlerini çekerek beni boğazlıyacaklar) diye düşünüyor,buraya geldiğime bin kerre pişmân oluyordum. Nasıl firâredeceğim diye plânlar yapıyor, fekat, korkudan yerimden kımıldayamıyordum.Birkaç dakîka sonra, garson bana güzel kokulu birfincan kahve getirdi. İşâretle, bunun bana kendilerinden, o kadarkorkduğum müslimânlardan ikrâm edildiğini bildirdi. Korka korkaonlara bakdığım zemân, onlardan biri samîmî ve tatlı bir gülümsemeile bana bakarak selâm verdi. Ben de korkudan titreyendudaklarımla gülümsemeğe çalışarak selâmına mukâbele etdim.Benim düşmân zan etdiğim bu adamlar, yerlerinden kalkarak yanımageldiler.Kalbim hâlâ şiddet ile çarpıyor, (şimdi bana saldıracaklar) diyebekliyordum. Hâlbuki, hepsi dostça etrâfıma dizildiler. Tekrarselâm verdiler. Biri sigara uzatdı. Sigarayı yakarken, kibritin verdiğiışıkda, uzakdan vahşî görünen bu adamların yüzlerinde çokmubârek bir ifâde olduğunu hayret ile gördüm. Korkum biraz zâiloldu. Pek noksan Türkçem ile onlarla konuşmağa gayret etdim.Dahâ ağzımdan ilk Türkçe kelimeler çıkarken, onların yüz ifâdeleribüsbütün güzelleşdi. Artık dost olmuşduk. Hançerle saldıracakzan etdiğim kimseler, beni evlerine da’vet etdiler. Birçok ikrâmlardabulundular. Bana şefkat ellerini uzatdılar. Onlar yalnızbenim istirâhatımı, iyiliğimi istiyorlardı. İşte müslimânlarla ilkmuârefem [tanışmam], böyle oldu. Ondan sonra, birçok hâdiselerbirbirlerini ta’kîb etdi. Her yeni hâdise, gözümde başka bir perdeyiaçdı. İslâm memleketlerini birer birer ziyâret etdim. Bir müddet,İstanbul Üniversitesinde okudum. Anadolunun ve Sûriyeningüzel yerlerini ziyâret etdim. Bu arada Türkçeden başka, Arabîve Fârisî de öğrenmiş olduğumdan, Budapeşte Üniversitesi beni(İslâm Eserlerini Araşdırma) Enstitüsüne profesör olarak ta’yînetdi. Üniversitede asrlardan beri toplanmış birçok eski eserleribuldum. Bunları incelemeğe başladım. Pekçok güzel şeyler öğrendim.Bu esnâda, İslâm dîni hakkında da bilgiler topluyordum.Bunları inceledikce, İslâmiyyet kalbime nüfûz ediyor ve ben okuduğumkitâbların [bunların arasında özellikle Kur’ân-ı kerîm ile– 243 –