herkese lâzım olan îmân - cubuklukoyu

üsbütün başka şekllere dönmüşdür. Bunlardan ancak pek azdoğru kısmı günümüze kadar devâm edebilmişdir. Bu büyük, seçilmişinsanların hayâtlarına dürlü dürlü efsâneler karışdırılmış,yapdıkları işler bize büsbütün başka ve esrârla dolu bir şeklde intikâletmişdir. İşte bunların yanında yalnız İslâm dîni, intişâr etdiğigünden bugüne kadar aynı saflığı, aynı temizliği muhâfaza etmiş,içine hiç bir hurâfe ve efsâne katılmadan, günümüze kadardevâm etmişdir. Kur’ân-ı kerîm, Muhammed aleyhisselâm zemânındane ise, bugün de odur. Bir kelimesi bile değişmemişdir. Muhammedaleyhisselâmın mübârek sözleri, kendi ağzından çıkdığışeklde, hiçbir tehavvüle uğramadan günümüze vâsıl olmuşdur.Allahü teâlâ, lüzûm gördükçe, insanlara Peygamberler “aleyhimüssalevâtüvetteslîmât” göndermişdir. Bunlar birbirini temâmlar.Diğer Peygamberlerin “aleyhimüssalevâtü vetteslîmât” öğretdiğihusûsların değişdirilmiş ve başka şekllere sokulmuş olduğugöz önünde tutulursa, en temiz, en saf ve en doğru kalan İslâm dîninikabûl etmekden dahâ mantıkî ne olabilir? Esâsen, kendimesâde, fâideli ve içinde mantığa uymıyan hurâfeler katılmamış birhak din arıyordum. İslâm dîni, böyle bir ilâhî dindir. İslâm dîni,Allahü teâlâya ve komşularıma ve sâir insanlara karşı olan vazîfelerimibir bir göstermekdedir. Bütün dinlerden maksad bu olduğuhâlde, onlarda bu husûs için anlaşılmaz felsefî akîdeler konulmuşdur.Hâlbuki, islâm dîninde bu husûsda herkesin anlıyabileceği,sâde, mantıkî, inandırıcı, fâideli kâ’ideler vardır. Ben, dünyâda veâhiretde, huzûr ve selâmete kavuşmak için, neler yapmak îcâb etdiğihakkındaki bilgileri, ancak İslâm dîninde buldum. Onun içinmüslimân olmakla şereflendim.28DAVİS(İngiliz)1931 senesinde doğdum ve 6 yaşında ilk mektebe gitmeğe başladım.Yedi sene sonra, ilk mektebi temâmlıyarak, orta kısma devâmetdim. Âilem beni katolik terbiyesi ile yetişdirdi. Sonradan,Anglikan kilisesine bağlandım. En sonunda, Anglo-katolik oldum.Bütün bu tehavvüller esnâsında, hep aynı şeyle karşılaşıyordum.Hıristiyanlık, insanın normal günlük hayâtından temâmenayrılmış, yalnız Pazar günleri giyilen ve onun için sandıkda saklananbir elbiseye benzemişdi. İnsanlar, hıristiyanlık dîninde aradıklarınıbulamıyorlardı. Hıristiyan dîni, insanları kiliseye dürlürenkli ışıklar, resmler, günnük kokuları, zevkli müzik ve Azîzler– 226 –