herkese lâzım olan îmân - cubuklukoyu

iki yaşında iken, Mekkede Kureyş kâfirlerinin ele-başları yanınagelip, (peygamber isen ayı ikiye ayır) dediler. Muhammed aleyhisselâm,herkesin ve hele tanıdıklarının, akrabâsının îmân etmeleriniçok istiyordu. Ellerini kaldırıp düâ etdi. Allahü teâlâ, kabûledip, ayı ikiye böldü. Yarısı bir dağın, diğer yarısı başka dağın üzerindegöründü. Kâfirler, Muhammed bize sihr yapdı dediler. Îmânetmediler. Şi’r:Köpek, aya bakınca havlar,Ayın bunda ne kusûru var,Köpekler, her zemân havlar.Beyt:Ağız tadının kaçması, hastalığı bildirir.En lezzetli şerbetler hastaya acı gelir.3 — Muhammed aleyhisselâm, ba’zı gazâlarında, susuz kalındığızemân, mübârek elini bir kabdaki suya sokmuş, parmakları arasındansu akarak, suyun bulunduğu kap devâmlı taşmışdır. Ba’zanseksen, ba’zan üçyüz, ba’zan binbeşyüz, Tebük Gazâsında ise, yetmişbin kimsenin hepsi ve hayvanları, bu sudan içmişler ve kullanmışlardır.Mübârek elini sudan çıkarınca akması durmuşdur.4 — Birgün amcası Abbâsın evine gidip, onu ve evlâdını yanınaoturtup, üzerlerini ihrâmı ile örterek, (Yâ Rabbî! Bu benim amcamve babamın kardeşidir. Bunlar da benim ehl-i beytimdir. Şu örtümleonları örtdüğüm gibi, Sen de Cehennem ateşinden kendileriniört, koru!) buyurdu. Duvarlardan üç kerre âmîn sesi işitildi.5 — Birgün, kendisinden mu’cize isteyenlere karşı, uzakdakibir ağacı çağırdı. Ağaç, köklerini sürüyerek gelip selâm verip, (Eşhedüen lâilâhe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abdühu veresûluh) dedi. Sonra, gidip yerine dikildi.6 — Hayber gazâsında, önüne zehrlenmiş koyun kebâbı koyduklarında,(Yâ Resûlallah! Beni yime, ben zehrliyim) sesi işitildi.7 — Birgün, elinde put bulunan kimseye, (Put bana söylerse,îmân eder misin?) dedi. Adam, ben buna elli senedir ibâdet ediyorum.Bana hiçbir şey söylemedi. Sana nasıl söyler? dedi. Muhammedaleyhisselâm, (Ey put ben kimim?) deyince, (Sen AllahınPeygamberisin) sesi işitildi. Putun sâhibi, hemen îmâna geldi.8 — Medînede, mescid-i nebevîde dikili bir hurma kütüğü vardı.Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” hutbe okurken, bu direğedayanırdı. Buna Hannâne denirdi. Minber yapılınca, Hannâ-– 333 –