herkese lâzım olan îmân - cubuklukoyu

için yapılan dürlü parlak merâsim ve düâlarla bağlamağa çalışıyor.Fekat, insanları bir dürlü toplamağa muvaffak olamıyordu. Çünkihıristiyan dîni, yalnız efsânevî husûslarla meşgûl oluyor, kilise dışındakiolan bitenle hiç alâkası olmuyordu. İşte bunun için, ben hıristiyanlıkdantemâmen nefret etdim ve yaldızlı reklâmlarla medholunan komünistlikle faşistliği tecribe etmeğe karâr verdim.Komünist olurken, komünistlikde sınıf farkı olmadığına inanmışve buna çok sevinmişdim. Fekat zemân geçdikçe, komünistlerin,sınıfsız olmak şöyle dursun, âdetâ bir esîr hayâtı yaşadıklarını,içlerindeki küçük bir zümrenin diğerleri üzerine zulm ve işkenceyapdığını, kimsenin birşey söylemeğe hakkı olmadığını ve ufak vehaklı bir i’tirâzda bulunsa, hemen cezâlandırıldığını ve bu cezâlandırmanınölüme kadar gitdiğini dehşet ile gördüm. Komünizminhakîkî yüzü hakkında, bize Stalin en bâriz bir misâldir. Bunun üzerinekomünistliği bırakarak, faşist olmağa karâr verdim.Faşistlikde gördüğüm disiplin ve intizâmı, çok beğendim. Fekatfaşistler, ancak kendilerini beğeniyorlar. Kendilerinin dışında olanbütün insanları, başka ırkları hakîr görüyorlardı. Burada da, zulm,ızdırab, haksızlık ve tahakküm vardı. Birkaç ay içinde, faşistlikdende, temâmen nefret etdim. Çünki, İngilterede Mosley, AlmanyadaHitler, İtalyada Mussolini, tâm bir terör, merhametsiz ve keyfî birzulm nümûnesi olmuşlardı. Fekat buna rağmen, faşistlikden ayrılamıyordum.Çünki başvuracak başka bir yer kalmamışdı.Bu sırada, rûhî ızdırâblar arasında çırpınırken, bir kitâb satıcısında,(The İslamic Review = İslâm Mecmû’ası) adında bir dergigördüm. Bunu biraz karışdırdım. Bedeli 2 şilin 6 pens olan (bugünküpara ile 15 lira) ve benim için çok pahalı sayılan bu mecmû’ayı,niçin satın aldığımı hâlâ anlıyamıyordum. Kendi kendime,(Beyhûde para sarf etdim. Her hâlde bunun içindekiler de hıristiyanların,komünistlerin, faşistlerin söyledikleri ve iki para etmiyenlaflara benzer) diye düşünüyordum. Fekat mecmû’ayı dikkat ileokumağa başlayınca, şaşırıp kaldım. Okudum, bir kerre, bir kerredahâ okudum. O zemân islâmiyyetin, hıristiyanlığın ve sonu (izm)ile biten bütün ideolojilerin en iyi taraflarını kendinde toplayanmükemmel bir din olduğunu gördüm ve anladım. Fakîrliğime rağmen,bu mecmû’aya abone oldum. Birkaç ay sonra, müslimân olmağakarâr vermişdim. O günden beri, yeni dînime iki elle sarılmışbulunuyorm.Üniversiteye girer girmez, Arabî öğrenmeğe başlayacağımıümmîd ediyorum. Şimdiki hâlde, Latince, Fransızca ve İspanyolcaöğreniyor ve (İslâm Mecmû’ası)nı okuyorum.– 227 –