herkese lâzım olan îmân - cubuklukoyu

ve Hurûcun [Çıkış] 20. bâbının başında zikredilen (Evâmir-i aşere)[On emr] aşağıda yazılıdır:1 — Seni Mısr diyârından, esîrlik evinden çıkaran Allah benim.2 — Benden başka tanrın olmıyacak. Ne gökde, ne yerde, ne deyer altında bulunan şeylerden hiçbirinin sûretini, oyma put yapmıyacaksın.Hiçbir sûretde onlara tapmıyacaksın.3 — Allahın ismini boş yere ağzına almıyacaksın.4 — Haftanın altı gününde çalışacak, yedinci günde istirâhatedeceksin. Cumartesi [Sebt] gününü dâimâ hâtırlayıp, onu kudsîkılacaksın.5 — Anne ve babana hurmet edecek, itâ’at edeceksin.6 — Adam öldürmiyeceksin.7 — Zinâ [Allahü teâlânın yasak etdiği cinsî mukârenet] yapmıyacaksın.8 — Kimsenin malını çalmıyacaksın.9 — Komşuna yalan şehâdetde bulunmıyacaksın.10 — Komşunun zevcesine, evine, tarlasına, kölesine, câriyesine,öküzüne, eşeğine ve hiçbir şeyine göz dikmeyeceksin.Mûsâ aleyhisselâm, Tûr-i Sînâdan geri döndüğü zemân, kardeşiHârûn aleyhisselâma emânet etdiği kavmin hak yoldan ayrıldıklarınıve bir altın buzağı heykeli yaparak, buna tapmağa başladıklarınıdehşet ile gördü. Mûsâ aleyhisselâm, gösterişli ve heybetli,keskin bakışlı bir zât idi. Kendisi ile karşılaşanlar üzerindebüyük bir te’sîr yapıyordu. Fekat bir yaşında iken, Fir’avnın incilerlesüslü sakalını yolarak, kızdırmışdı. Zevcesi Âsiye hâtununşefâ’ati ile, öldürmeden önce, imtihân etmişdi. İçinde altın ve ateşbulunan tepsiyi önüne koydukda, elini altına uzatırken, Cebrâîlaleyhisselâm ateş tarafına döndürmüş, ateşi ağzına götürünce, dilininucu yanarak, ateşi atmışdı. Bu sebeb ile önceleri konuşmasıkusûrlu idi. Onun için, halka hitâb etmek îcâb edince bu işi çokdüzgün konuşan kardeşi Hârûn aleyhisselâma bırakırdı. Fekat,Peygamber olunca, bu kusûru zâil oldu. Kendisine Hârûn aleyhisselâmdandahâ güzel konuşmak ihsân olundu. Kendisi Tûr-i Sînâdaiken, Hârûnun güzel sözleri kavminin doğru yoldan çıkmasınamâni’ olamamışdı. Mûsâ aleyhisselâm, tekrâr Tûr dağına giderek,Allahü teâlâdan, ümmetini afv etmesini diledi. Ümmeti de, tevbeetdiler. Bunları alarak, Allahü teâlânın va’d etdiği, (Arz-ımev’ûdu) bulmak için, çöllere girdi. Tâm 40 sene Tîh sahrâsındakaldılar. Çölde Allahü teâlâ, onları kudret helvası (Men) ve bıl-– 423 –