herkese lâzım olan îmân - cubuklukoyu

mâdiyen (Tâmmülyetîm) diye okuyan bir köylüye, (Sen bu kelimeyitelaffuz edemiyorsan, bunun yerine aynı ma’nâda olan (Taâmülfâcir)kelimesini kullan!) demişdi. Fekat Kur’ân-ı kerîminböyle muhtelif lehçelerle okunması, aynı ma’nâda da olsa, başkakelimeler kullanılması, müslimânlar arasında münâkaşalara, hangilehçenin dahâ iyi olduğu hakkında münâkaşaya (ihtilâfa) sebeb oldu.Bunun üzerine, o zemânki halîfe Osmân “radıyallahü teâlâanh”, yine Zeyd bin Sâbit “radıyallahü teâlâ anh” reîsliği altındabir hey’et toplıyarak, Kur’ân-ı kerîmin yalnız Kureyş lehçesi üzerineyeniden yazılmasını ve tertîb edilmesini emr etdi. Sûreler, hepKureyş lehcesi ile yazılmış sahîfelerden seçildi. Bu Mıshafdan, yediaded yazılarak vilâyetlere gönderildi. Bu sûretle, Resûlullahın“sallallahü aleyhi ve sellem” vefât edeceği sene, Cebrâîl aleyhisselâmile iki def’a okumuş oldukları Kur’ân-ı kerîm yazıldı. Buna uymıyannüshaları imhâ edildi. Bugün bütün islâm memleketlerindemevcûd olan Kur’ân-ı kerîmlerin tertîbi ve şekli (Mıshaf-ı Osmânî)yetam uygundur. O zemândan beri bir tek harfi değişmemişdir.)(Rıyâd-un-nâsıhîn) ismindeki fârisî kitâbda diyor ki, (Osmân“radıyallahü teâlâ anh” halîfe iken, Eshâb-ı kirâmı “radıyallahü teâlâanhüm ecma’în” topladı. Resûlullahın “sallallahü teâlâ aleyhive sellem” vefât etdiği sene okuduğu Kur’ân-ı kerîm bu olduğunaittifak ile karâr verdiler. Yedi lugatden birini tercîh etmek, ümmetevâcib değildi, câizdi).İslâm dîninin menba’ları dörtdür. Kur’ân-ı kerîm, hadîs-i şerîf,icmâ-ı ümmet ve kıyâs-ı Fukahâ. İcmâ’, sözbirliği demekdir.Eshâb-ı kirâmın “radıyallahü teâlâ anhüm ecma’în” sözbirliği iledört mezheb imâmlarının sözbirliği, müslimânlar için seneddir,vesîkadır. Çünki, Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”, (Ümmetim,hatâ, dalâlet üzerinde birleşmez) buyurmuşdur. İcmâ’ ileanlaşılan bilgilerin doğru olacaklarını, bu hadîs-i şerîf de habervermekdedir. Bunun için, Eshâb-ı kirâmın “radıyallahü teâlâanhüm ecma’în” icmâ’ etdiği bu Mıshaf sahîhdir. Bundan başkasınıokumak harâmdır. Zâten, bugün Kureyş lehçesinden başkalehçelerle yazılmış Kur’ân-ı kerîm mevcûd değildir. Yedi lehçeninhepsi zemânla tegayyür etmiş, unutulmuş, gayb olmuşlardır.Bugün müsta’mel muhtelif arabî lugatlar ile Kur’ân-ı kerîmi anlayabilmekiçin, tefsîr kitâblarını okuyarak, Kureyş lehçesini, kelimelerino zemânki kullanıldıkları ma’nâları öğrenmek lâzımdır.Kur’ân-ı kerîm hakkında garblı meşhûr âlimler, edîbler, hayrânlıklarınıdâimâ izhâr etmişlerdir. Meşhûr edîblerden biri olan– 312 –