herkese lâzım olan îmân - cubuklukoyu

– 4 –SONSÖZKitâbımız burada sona erdi. Zan ediyoruz ki, bu kitâbı dikkatile okuyan bir kimse, Müslimânlığın ve Hıristiyanlığın mukaddeskitâblarından hangisinin hakîkî Allah kelâmı [sözü] olduğunu hiçtereddüd etmeden anlayacak, Kur’ân-ı kerîmi mukaddes kitâb, İslâmdînini de hak din, Muhammed sallallahü aleyhi ve sellemi dehak Peygamber olarak kabûl edecekdir. Burada bir fikr akla geliyor:Mâdem ki İslâm dîni hak dindir. En büyük kudret sâhibi olanAllahü teâlâ, bütün insanları hidâyete kavuşduramaz mıydı? Ya’nî,bütün insanları müslimân yapamaz mıydı? Bunun cevâbını, Allahüteâlâ, Kur’ân-ı kerîmde vermekdedir. Secde sûresi 13. cü âyetindemeâlen, (Biz dileseydik, bütün insanları hidâyete erişdirirdik. Fekat,insanlardan ve cinlerden kâfir olanlarla Cehennemi dolduracağımıva’d etdim, söz verdim) buyurulmuşdur ve Mâide sûresi, 48. ciâyetinde meâlen, (Allah isteseydi sizleri, tek bir ümmet yapardı.Fekat, itâ’at edeni isyân edenden ayırmak istedi) buyurulmuşdur.Demek oluyor ki, Allahü teâlâ insanları tecribe etmekdedir. Onlaraen büyük silâh olan (akl)ı vermiş, onlara en mükemmel rehberolan Kur’ân-ı kerîmi ve en büyük yol gösterici olarak son Peygamberini“sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” göndermiş, emrlerini venehylerini bildirmiş, bunlara göre hareket etmeleri için de, insanlarairâde ve ihtiyâr vermişdir. Yûnus sûresi, 108. âyetinde meâlen,(De ki: Ey insanlar! Rabbinizden size hakîkat [Kur’ân-ı kerîm] gelmişdir.Hidâyete [Doğru yola ] giren ancak kendi kazancı için girmiş,dalâlete düşen [sapıtan] de, kendi zararına olarak sapıtmışdır.Ben sizin vekîliniz değilim!) buyurulmuşdur.O hâlde, kendi yolumuzu kendimiz seçmek, kendi hareketlerimizikendiliğimizden Allahü teâlânın kitâbına uydurmak zorundayız.Bunun için de, herşeyden evvel, rûhumuzu beslemeliyiz. Rûhungıdâsı (din)dir. Rûhunu beslemeyen dinsiz insanların bir âdîhayvandan farkları yokdur. Bu gibi insanlarda, sevgi, acıma, şefkat,anlayış ve merhamet kalmaz. Böyle olanları, en kötü maksadlariçin kullanmak, çok kolaydır. Çünki, bunları kötü işlerden koruyacakinandıkları, itâat etdikleri, teslîm oldukları, yüksek birvarlık kalmamış, inançları gayb olmuşdur. Bu gibi insanlar, korkunçbir canavar gibidirler, nerede, kimlere, ne şeklde kötülük yapacaklarıbelli olmaz. İnsanlık âlemini mahveden en denî, en fenâ– 468 –