herkese lâzım olan îmân - cubuklukoyu

iri de, bir doktor idi. Doktor gelince, (Efendim! İmperatör hazretleribeni, size hizmet için gönderdi. Hastalarınıza bedâva bakacağım!)dedi. Resûlullah “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” kabûlbuyurdu. Emr eyledi, bir ev verdiler. Hergün nefîs yiyecek, içecekgötürdüler. Günler, aylar geçdi. Hiç bir müslimân, doktora gelmedi.Doktor, utanıp gelerek, (Efendim! Buraya, size hizmet etmeğegeldim. Bugüne kadar, bir hasta gelmedi. Boş oturdum, yiyip içdim,râhat etdim. Artık gideyim) diye izn isteyince, Peygamberimiz,(Sen bilirsin. Eğer dahâ kalırsan, müsâfire hizmet etmek, onaikrâm etmek, müslimânların vazîfesidir. Gidersen de uğurlar olsun.Yalnız şunu bil ki, burada senelerce kalsan, sana kimse gelmez.Çünki, Eshâbım hasta olmaz! İslâm dîni, hasta olmamak yolunugöstermişdir. Eshâbım temizliğe çok dikkat eder. Acıkmadıkçabir şey yimez ve sofradan, doymadan önce kalkar) buyurdu.Bunu söylemekle müslimân hiç hasta olmaz demek istemiyoruz.Fekat sıhhatine ve temizliğe i’tinâ eden bir müslimân, sağlamkalır, kolay kolay hasta olmaz. Ölüm hakdır. Hiç bir kimse ölümdenkurtulamaz ve her hangi bir hastalık sonucu ölecekdir. Fekat,o vakte kadar sıhhatini koruyabilmesi, ancak müslimânlıkda emredilen husûslara ve temizliğe riâyet sâyesinde olur.Hıristiyanlığın en revaçda olduğu orta çağda, büyük tıb âlimleri,yalnız müslimânlardı ve Avrupalılar Endülüse tıb tahsîl etmeğegelirlerdi. Çiçek hastalığına karşı aşıyı bulanlar, müslimân Türklerdir.Türklerden bunu öğrenen Jenner, ancak 1211 [m. 1796] dabu aşıyı Avrupaya götürdü ve haksız olarak (Çiçek aşısını bulankimse) ünvânını aldı. Hâlbuki, tâm bir zulmet diyârı olan o zemânkiAvrupada insanlar, hastalıkdan kırılıyordu. Fransa kralı OnbeşinciLouis 1774 de çiçekden öldü. Avrupa uzun zemân vebâ vekolera salgınlarına uğradı. Birinci Napolyon (Napoléon) 1212 [m.1798] de Akkâ kal’asını muhâsara etdiği zemân, ordusunda vebâzuhûr etmiş ve hastalığa karşı çâresiz kalınca, düşmanı olan MüslimânTürklerden yardım istemek zorunda kalmışdı. O zemân yazılanbir Fransız eserinde şöyle demekdedir: (Türkler, ricâmızı kabûlederek hekimlerini yolladılar. Bunlar tertemiz giyinmiş, nûryüzlü kimselerdi. Evvelâ düâ etdiler ve sonra ellerini bol su ve sabunile uzun uzadıya yıkadılar. Hastalarda zuhûr eden hıyarcıklarıneşterle yardılar. İçindeki sıvıyı akıtdılar ve yaraları tertemiz yıkadılar.Sonra hastaları ayrı ayrı yerlere koydular ve sağlamlarınmümkin olduğu kadar onlara yaklaşmamasını tenbîh etdiler. Hastalarınelbiselerini yakdılar ve onlara yeni elbiseler giydirdiler. Ennihâyet tekrâr ellerini yıkadılar ve hastaların bulunduğu yerlerdeöd ağacı yakarak ve tekrâr düâ ederek ve bizden hiç bir ücret ve-– 130 –