herkese lâzım olan îmân - cubuklukoyu

dünyânın hocası, medeniyyetin rehberleri olmuşlardır. O zemân,yarı vahşî olan Avrupalılar, fennî bilgilerini İslâm üniversitelerindeöğrenmişler, hattâ Papa Sylvester gibi, hıristiyan din adamlarıbile Endülüs Üniversitelerinde okumuşlardır. Bugün, hâlâ Avrupadillerinde kimyâya, (Chemie) ve cebire [Arabî El-cebir kelimesinden](Al-gebra) ismi verilmekdedir. Çünki bu ilmler, evvelâ müslimânArablar tarafından dünyâya öğretilmişdir.Avrupalılar, dünyâyı tepsi gibi düz ve etrâfı duvarlarla çevrilizan ederken, müslimânlar, ilk olarak, dünyânın kürevî [yuvarlak]olduğunu ve döndüğünü buldular. Mûsul civârında, Sincar sahrâsında,Tûl dâireleri [meridyenin] uzunluğunu ölçdüler ve bugünkürakamları elde etdiler. Bundan başka, müslimân Arablar, son derecedecâhil ve müteassıb olan, Kurûn-u vüstâ [Orta çağ] papazlarınınmen’ etdiği, eski Yunan ve Roma felsefe kitâblarının tercemesiişini ele almış ve bunların ortadan kalkmasına, yok olup gitmesinemâni’ olmuşlardır. Bugün, insâflı hıristiyanların kabûl etdiğigibi, hakîkî Rönesans, ya’nî (Eski kıymetli ilmlerin avdet etmesi)İtalyada değil, Abbâsîler zemânında, Arabistânda başlamışdırki, Avrupadaki rönesansdan çok çok öncedir. Ne yazık ki, bu büyükterakkî 17. asrda birdenbire hızını gayb etmişdir. Bu felâkete,(Hıristiyanların yapdığı her şey müslimânlara harâmdır. Bunlarıkabûl eden veyâ onlar gibi yapan müslimânlar, kâfir olur) diyerek,müslimânların, yeni keşfleri ta’kîb etmesine mâni’ olan mason veyehûdî siyâseti ve bunlara aldanan din câhili yobazlar sebeb oldu.Müslimânların son zemânlarda, ilm sâhasında en büyük rehberi,Osmânlılar idi. Bütün hıristiyan âlemi bu islâm devletinin, dünyâdakiterakkîlere ve keşflere kaydsız kalması için siyasî ve askerîhücûmlara geçdiler. Bir tarafdan, haçlı saldırıları, bir tarafdan da,bunların ihdâs etdikleri, bid’at sâhibi müslimânların yıkıcı ve bölücüçabaları, Osmânlıların fen ve teknikde rehberlik yapmalarınamâni’ oldular. Türkler, dışardan ve içerden yapılan saldırılardandolayı, çok zarara uğradılar. Te’sîrleri fazla olan yeni silâhlar yapamadılar.Memleketlerinin büyük kaynaklarından lâyiki ile fâidelenemediler.Kendi vatanlarında sanâyı’i ve ticâreti yabancılara kapdırdılar.Fakîr düşdüler.Dünyâda, her gün, her sâhada birçok yenilikler yapılmakdadır.Bunları biz, devâmlı tâ’kîb etmeğe, öğrenmeğe ve öğretmeğe mecbûruz.Yalnız sanâyı’ ve teknik sâhasında değil, din ve ahlâk üzerindede ecdâdımız gibi olmamız, gençlerimizi îmânlı, güzel ahlâklıyetişdirmemiz lâzımdır. Size küçük bir misâl verelim:Türkler güreşde bütün dünyâda (yenilmez) sayılıyordu. Hakî-– 408 –