herkese lâzım olan îmân - cubuklukoyu

idi. Bu kız bir gün tenhâ bir yerde bulunurken, Rûh-ül-kuds gelip,ona Allahın oğlunu ilkâ etdi (koydu). Ya’nî, kız bâkire iken hâmileoldu. [Bundan sonra, nişanlısı ile Kudüse giderlerken Beyt-illahm(Bethlehem) de] bir ahır içinde çocuğu oldu. Allahın oğlunuahırdaki yemlik içine koydular. Şarkda bulunan râhibler, onundoğduğunu gökde birdenbire yeniden peydâ olan bir yıldızdan öğrenerekhediyyelerle onu aramağa çıkdılar ve nihâyet bu ahırdabuldular. Ona secde etdiler. Îsâ denilen Allahın oğlu, 33 yaşınakadar va’z etdi. Her ne kadar (Ben Allahın oğluyum. Bana inanın,sizi kurtarmağa geldim) dedi ve ölüleri diriltmek, a’mâları tekrârbasîr yapmak, topalları yürütmek, cüzzamlıları tedâvî etmek, denizdefırtınaları durdurmak, iki balıkla onbin kişiyi doyurmak, suyuşerâb yapmak, kışın meyve vermediği için bir incir ağacını birişâret ile kurutmak gibi ve dahâ birçok mu’cizeler gösterdiyse de,ancak az insan ona inandı. Nihâyet hâin yehûdîler, Onu Romalılaraşikâyet etdiler ve Onun haça gerilmesine sebeb oldular. LâkinÎsâ, haçda öldükden 3 gün sonra, tekrâr dirilerek, kendisineinananlara göründü. Bundan sonra semâya çıkıp babasının sağ tarafınaoturdu. Babası da dünyânın bütün işlerini Ona terk etdi. İştebizim va’z edeceğimiz dînin esâsı budur. Buna inananlar, ötekidünyâda Cennete, inanmıyanlar ise Cehenneme gideceklerdir)dediler.Bu sözleri dinleyen Çin fagfûru, (Ben sizden ba’zı şeyler süâledeceğim. Bunlara cevâb verin) dedi ve şöyle sormağa başladı: (İlksüâlim şudur: Siz, Allah hem bir, hem de üçdür, diyorsunuz. Bu, ikiiki dahâ beş eder gibi ma’nâsız bir lafdır. Bunu bana îzâh edin!)Papazlar cevâb veremedi. (Bu Allahın bir sırrıdır. İnsanların aklıbuna ermez) dediler.(İkinci süâlim şudur: Yeri, göğü ve bütün âlemi yaratan çokkudretli Allah, kullarından birinin işlediği bir günâh için, onun buişden haberi bile olmayan bütün sülâlesini nasıl günâhkâr sayar?Bunların afvı için nasıl olur da, kendi öz oğlunu kurban etmekdenbaşka çâre bulamaz? Bu, onun büyüklüğüne yakışır mı? Buna nedersiniz?) dedi. Papazlar cevâb veremedi. (Bu da, Allahın bir sırrıdır)dediler.(Üçüncü süâlim de şudur: Îsâ, bir incir ağacından mevsimsizmeyve istemiş. Ağaç vermeyince, onu kurutmuş. Mevsimi olmadanmeyve vermek, bir ağacın yapamıyacağı bir şeydir. Böyle olduğuhâlde, Îsânın buna kızıp ağacı kurutması, bir zulm değil midir? BirPeygamber, zâlim olur mu?) dedi. Papazlar cevâb veremedi. (Bu işlerma’nevî işlerdir. Allahın sırlarıdır. İnsanların aklları buna er-– 437 –