herkese lâzım olan îmân - cubuklukoyu

da şakî olmak ile acabâ ne ilgisi vardır?) der. Kısa aklı ile bu ilgiyianlamak ister. Herşeyi, kendi aklı ile çözmeğe kalkışır. Hâlbuki,insanın aklı sınırlıdır. Aklın eremediği şeyleri akl ile anlamağa kalkışmak,aklsızlık, ahmaklık olur. Öyle düşünenlerin ahmak olduklarıanlaşılır. Îsâ aleyhisselâm buyurdu ki, (Anadan doğma körleringörmesini sağlamak, hattâ ölüleri diriltmek bana güç gelmedi.Fekat, ahmak olana, doğru sözü anlatamadım). Allahü teâlâ, sonsuzolan ilmi ve hikmeti ile, ba’zı kullarını melek derecesine yükseltir.Hattâ, meleklerden dahâ ileri olur. Ba’zılarını da, köpek,hınzır derecesine düşürür. Onsekizinci mektûbun tercemesi buradatemâm oldu.Şerefüddîn Ahmed bin Yahyâ Münîrî hazretlerinin (Mektûbât)kitâbında yüz mektûb vardır. 741 [m. 1339] senesinde yazılmış ve1329 [m. 1911] senesinde Hindistânda basılmışdır. İstanbulda Süleymâniyyekütübhânesinde el yazması vardır. Yetmişaltıncı mektûbundabuyuruyor ki:(Se’âdet), Cennetlik olmak demekdir. (Şekâvet), Cehennemlikolmak demekdir. Se’âdet ve Şekâvet, Allahü teâlânın iki hazînesigibidir. Birinci hazînenin anahtarı, tâ’at ve ibâdetdir. İkinci hazîneninanahtarı, ma’sıyyet ya’nî günâhlardır. Allahü teâlâ, her insanınSa’îd veyâ Şakî olacağını ezelde biliyordu. Bu bilgisine (Kader)denir. [Buna alın yazısı diyoruz.] Sa’îd olacağı ezelde bilinenkimse, Allahü teâlâya itâ’at eder. Ezelde, Şakî olacağı bilinen kimse,hep günâh işler. Dünyâda herkes, Sa’îd veyâ Şakî olduğunu,amelinden anlıyabilir. Âhireti düşünen din âlimleri, herkesin Sa’îdveyâ Şakî olduğunu böylece anlar. Dünyâya dalmış olan din adamıise, bunu bilmez. Her izzet ve her ni’met, Allahü teâlâya, ihlâsile itâ’at ve ibâdet etmekdedir. Her kötülük ve sıkıntı da, günâhişlemekden hâsıl olur. Herkese derd ve belâ, günâh yolundan gelir.Râhat ve huzûr da, itâ’at yolundan gelmekdedir. [Allahü teâlânınâdeti böyledir. Bunu kimse, değişdiremez. Nefse kolay vetatlı gelen şeyi se’âdet zan etmemeli. Nefse güç ve acı gelenleri deşekâvet ve felâket sanmamalıdır.] Kudüsde Mescid-i Aksâda senelercetesbih ve ibâdet ile ömrünü geçiren kimse, ibâdetin şartlarınıve ihlâsı öğrenmediği için, bir secdeyi terk edince, öyle zararetdi ki, helâk oldu. Eshâb-ı Kehfin köpeği ise, pis olduğu hâlde,Sıddîkların arkasında birkaç adım yürüdüğü için, öyle yükseldiki, hiç düşmedi. Bu hâl, insanı hayrete düşürmekdedir. Asrlar boyunca,âlimler, bu sırrı çözememişdir. İnsan aklı, bunun hikmetinianlıyamıyor. Âdem aleyhisselâma buğdaydan yime dedi ve yiyeceğiniezelde bildiği için, yimesini diledi. Şeytânın Âdem aleyhisselâmasecde etmesini emr eyledi ve secde etmemesini diledi. Beni– 71 –