herkese lâzım olan îmân - cubuklukoyu

lât ile kaldırmış, onun düşmesinden sonra, tekrâr canlanan buvahşet ancak 1250 [m. 1834] de târîhe karışmışdır. Adedi pek fazlaolan engizisyon mahkemelerinin kaç kişiyi ölüme mahkûm etdiğikat’î olarak ma’lûm değil ise de, milyonları aşdığı muhakkakdır.Çünki, yalnız İspanyada küçük bir engizisyon mahkemesinin28.000 kişiyi ölüme mahkûm etdiğini söylersek, adedi pek fazlaolan bu mahkemelerin kaç kişiyi i’dâm etdiği düşünülebilir. Harputluİshak efendi “rahime-hullahü teâlâ”, (Diyâ-ül-Kulûb) kitâbındahıristiyanların müslimân ve yehûdîlere, katoliklerin de protestanlarave protestanların katoliklere (din için) yapdıkları tecâvüzlerin,zulmlerin ve katliâmların bir hesâbını çıkartmışdır. Bunagöre, haçlı seferlerinde, İmperatör Theophil ve eşi Theodora zemânlarındayapılan, (hıristiyan olmıyanları [imhâ] öldürme) savaşında,Papa yedinci Gregorius tarafından verilen emr üzerine, yapılantoplu i’dâmlarda, Ondördüncü asrda insanları zorla hıristiyanyapmak için girişilen toplu öldürmelerde, Endülüs devletindebulunan müslimân ve yehûdîlerin imhâ edilmesinde, katoliklerinSen Bartelmi gecesinde ve ondan sonra İrlandada yapdıkları protestanlarıyok etmek cinâyetlerinde, İngiliz kraliçesi Elizabethinkatolikleri katletdirmesinde ve buna benzer vahşetlerde, asgarî 25milyon insanın hayâtını gayb etdiğini hıristiyan târîhciler yazmakdadır.Bunlara Rusların 1321 [m. 1903] senesinde orta Asyada ve1917 de Bolşevik [komünist] ihtilâlinde ve ondan sonra ve İkinciCihan harbinden sonra bütün dünyâda ve bilhassa 1406 [m. 1986]senesinde Efganistânda yapdıkları toplu katliâmlar da ilâve edilirse,rakam çok dahâ büyüyecekdir.Yukarıda yazılı ve çoğu hıristiyan kitâblarından alınan vesîkalardanşu hakîkat meydâna çıkmakdadır:1 — İslâm dîni, hiçbir zemân, vahşet dîni olmamış, müslimânlar,hiçbir zemân hıristiyanları imhâ için tecâvüz etmemiş, aksineîcâbında onları himâye etmişdir.2 — Buna mukâbil hıristiyanlar, birbirlerini müslimân ve yehûdîlereve farklı mezhebe mensûb dindaşlarına karşı tahrîk etmiş,onları muhtelif mezâlime tâbi’ tutmuş, her vahşeti yapmış, Îsâaleyhisselâmın dînini bir vahşet dînine çevirmişlerdir.Bu gibi vahşetleri idâre edenler, kendi şahsî menfe’atleri [çıkarları]için veyâ memleketlerine iyilik yapdıklarını zan ederek,yâhud yağma yapmak için veyâ kin ve intikâm hissi ile, kısaca din– 405 –