herkese lâzım olan îmân - cubuklukoyu

şa [1] , (Mir’ât-ül-haremeyn) ve (Târîh-i vehhâbiyyân) kitâblarındave Ahmed Cevdet pâşa, târîhinin yedinci cildinde, vehhâbîleritürkçe olarak uzun uzun yazmakdadırlar. Yûsüf Nebhânînin Mısrdabasılan arabî (Şevâhid-ül-hak) kitâbı da, vehhâbîlere ve İbniTeymiyyeye uzun cevâb vermekdedir. Bu kitâbdan elli sahîfe,1972 de İstanbulda arabî olarak neşr etdiğimiz (İslâm âlimleri vevehhâbîler) kitâbında mevcûddur.Eyyûb Sabrî pâşa “rahime-hullahü teâlâ” diyor ki: (Vehhâbîlik,1205 [m. 1791] yılında Arabistân yarımadasında kanlı, işkencelibir ihtilâl ile meydâna çıkdı.) Vehhâbîliği ve mezhebsizliği kitâblarıile dünyâya yaymağa uğraşanlardan biri, Mısrlı MuhammedAbduhdur. Bir mason olan ve Kâhire mason locası başkanıCemâleddîn-i Efgânîye [2] hayrânlığını açıkça yazan Abduh büyükislâm âlimi, ilerici fikr adamı, kıymetli reformcu denilerek, gençliğinönüne sürüldü. Ehl-i sünneti yıkmak, islâmiyyeti bozgunauğratmak için pusuda duran islâm düşmanları da, din adamı kılığınagirerek, yaldızlı kelimelerle müslimânlığı överek, sinsice bufitneyi körüklediler. Abduh göklere çıkarıldı. Ehl-i sünnetin büyükâlimlerine, mezheb imâmlarına câhil denildi. İsmleri söylenilmezoldu. Fekat, islâmiyyet için kanlarını döken, Resûlullah “sallallahüaleyhi ve sellem” aşkına canlarını veren ecdâdımızın, şanlışerefli şehîdlerin temiz ve asîl evlâdları, bu propagandalara vemilyonlarca lira verilerek yapılan reklâmlara aldanmadı. Hattâ,bu şişirme din kahramanlarını duymadı ve tanımadı. Cenâb-ıHak, şehîd yavrularını, alçakça yapılan bu hücûmlardan korudu.Bugün de, Mevdûdî [3] , Seyyid Kutb [4] ve Hamîdullah ve (Teblîg-ıcemâ’atcı)lar gibi mezhebsizlerin kitâbları terceme edilerek gençliğinönüne sürülmekdedir. Dev gibi reklâmlarla ballandıra ballandıramedh edilen bu tercemelerde, islâm âlimlerinin bildirdiklerineuymıyan sapık fikrlerin bulunduğunu görüyoruz. Su uyur,düşman uyumaz. Allahü teâlâ, habîbi, çok sevdiği PeygamberiMuhammed “aleyhisselâm” hurmetine, müslimânları, gaflet uykusundanuyandırsın. Düşmanların yalanlarına, iftirâlarına aldanmakdanmuhâfaza buyursun! Âmîn. Yalnız düâ etmekle kendimizialdatmıyalım! Allahü teâlânın âdet-i ilâhiyyesine uymadan,sebeblere yapışmadan, çalışmadan düâ etmek, Allahü teâlâ-[1] Eyyûb Sabrî pâşa, 1308 [m. 1890] da vefât etdi.[2] Cemâlüddîn Efgânî, 1314 [m. 1897] de vefât etdi.[3] Mevdûdî, Hindistândaki (Cemâ’at-ül-islâmiyye)nin müessisidir. 1399 h[m. 1979] da vefât etdi.[4] Seyyid Kutb 1386 [m. 1966] da Mısrda idâm edildi.– 43 –